PLASTICZOOMS // Dompel jezelf onder in de wereld van “PLASTICZOOMS”

PLASTICZOOMS is een project dat ernaar streeft om muziek en mode op hetzelfde niveau vast te leggen, terwijl de focus op frontman SHO ASAKAWA ligt.

Met roots in genres zoals Punk van de jaren 70, Post Punk van de jaren 80, New Wave en Gothic heeft PLASTICZOOMS een unieke sound waarbij je niet meteen aan de Japanse muziekindustrie denkt. Hun sound heeft namelijk een internationaal gevoel, wat het album waar we vandaag naar gaan kijken nog even een extra streep onder zet.
Voordat dit album gemaakt werd verbleef SHO ASAKAWA een jaar lang in Berlijn (Duitsland), waar hij aan onafhankelijke projecten gewerkt heeft, maar ook live shows in vijf Europese landen heeft gespeeld.

Tegen die tijd kreeg hij ook meer aandacht van het mode-gedeelte van de entertainment industrie. Hij is niet alleen de designer achter “Venus Eccentric” (welke zich vooral richt op hedendaagse jongeren), maar ook de directeur van het merk “PAYS DES FEES HOMME”, welke ook een vestiging in 中野ブロードウェイ (Nakano Broadway) heeft.
Naast dat alles is hij ook nog eens schilder, en houdt hij een keer per jaar een solo-expeditie in de punk shop “A STORE ROBOT” in 度原宿 (Harajuku).

SHO ASAKAWA heeft dus verschillende creatieve uitingen op z’n naam staan. Vandaag kijken we naar het album dat dezelfde naam als zijn project heeft gekregen: “PLASTICZOOMS”. Het album is al in januari dit jaar uitgekomen, en is dus ook te verkrijgen, mocht je interesse gewekt zijn.
Ben je er klaar voor? Dan “let’s go”!

 
Frontal Attack
Het album begint meteen al sterk met een duidelijke New Wave of zelfs Electronic invloed, welke langzaam verandert in een Techno/Rock-mix als de gitaren erbij komen. Vanaf dit moment ben jij, de luisteraar, niet langer op aarde. Je bent nu in de wereld van PLASTICZOOMS gezogen, een wereld die tussen tijd en ruimte in ligt, als je het geluid moet geloven. En het is tijd om je mee te laten voeren op de golven in deze wereld, iets waarbij het album je zeker zal gaan helpen.

 
The Future
Het tweede nummer van het album begint langzaam, met een krachtige opbouw naar ritmische vocalen die het Dance genre in de mix gooit. En dit alles zonder van het rustige tempo af te wijken. Leun echter niet te ver achterover, want in het laatste couplet gooit SHO het roer zo dusdanig om dat hij bijna scream-achtige zang weet te bereiken…

 
Quite Cleary
PLASTICZOOMS is niet het type geluid dat je zou verwachten van de Japanse muziekindustrie, en SHO ASAKAWA laat dit nog een keer blijken met “Quite Cleary”. Een nummer waarvan je niet zou zeggen dat het van een Japanse artiest af komt als je het op de Europese of Amerikaanse radiozenders zou horen.
Met een nummer dat fans uit de Pop, soft Rock, Electro, Techno en zelfs Dance-genres aan zal spreken laat SHO zien dat zijn tijd in Berlijn hem veel inzicht in de Europese muziek scene heeft gegeven!

 
Minds
Het tempo van het album wordt wat omlaag getrokken met “Minds”, en net als z’n voorganger “Quite Cleary” is dit een nummer dat een groot deel van de Europese en Amerikaanse luisteraars aan zal spreken vanwege het bekende genre. De titel is ook verrassend goed gekozen, aangezien het nummer zelf het beste omschreven kan worden als “een muzikale vertaling van de menselijke geest”, waar gedachten altijd aanwezig zijn, maar niet op een chaotische wijze. In plaats daarvan is het eerder een vertolking van de gedachten die je hebt als je na een lange dag even rustig gaat zitten en je handen om een warme mok met het drankje naar keuze wikkelt.

 
Highway
“Highway” gaat verder met het thema van z’n voorganger, en doet tegelijkertijd ook z’n naam eer aan door de visuele illusie van het cruisen over de snelweg, ’s avonds laat, met geen zorgen aan je hoofd. Ook hier weet SHO dus iets “heel gewoons” te veranderen in een muzikale variant.
Mocht je dit nummer in de auto beluisteren terwijl je over de snelweg rijdt… Zorg er dan wel voor dat je afslag niet mist! 😉

 
U12
“U12” trekt het tempo van het album ietwat omhoog, maar laat ook zien hoeveel diversiteit SHO kan creëeren met dit album. De overheersende toon van het album kan binnen een paar seconden gewijzigd worden door zijn invloed. De zachte zang gecombineerd met het simpele ritme wat de instrumenten aanhouden laten de invloed van de typische muziek van de jaren 60 duidelijk naar voren komen, maar tegelijkertijd blijft de moderne invloed duidelijk aanwezig door het gebruik van de synthesizer.

 
Night & Hurt
Waar “U12” een erg upbeat scenario creëerde doet “Night & Hurt” precies het tegenovergestelde door het décor the veranderen in een duistere variant waarin de diversiteit van SHO als componist duidelijk naar voren komt. Zeker in vergelijking met de andere nummers op het album, waar “Night & Hurt” bijna niet bij lijkt te horen. Het nummer heeft echter genoeg elementen om het tegendeel te bewijzen, de connectie met de rest van het album komt er meer in terug naarmate het nummer z’n conclusie bereikt.

 
Smoke Motion
“Smoke Motion” klinkt wellicht als een echt Techo-nummer, waar ook de diepe vocalen een beetje als een verrassing komen. Desondanks slaagt SHO er ook hier weer in om de luisteraar mee te nemen op een reis door hun eigen verbeelding, deze keer naar een nachtclub die op volle toeren draait. Bijna alsof je deze reis door zijn ogen meemaakt.

 
Veiled Eyes
Houd je ogen nog even dicht, want we beginnen aan de een-na-laatste track van het album. Ook hier wordt weer gebruik gemaakt van je voorstellingsvermogen, dit keer om het gevoel van het surfen op een luchtstroom tijdens de zonsondergang te visualiseren. Op volle snelheid worden we blootgesteld aan de elementen, maar wordt ons ook verteld dat we altijd vooruit moeten kijken terwijl we van de zon naar een verduistering en vervolgens een totale black-out gaan.

 
Breitenbach
Het album eindigt met nog een laatste muzikale versie van een activiteit. We naderen het einde van het verhaal wat het album ons verteld heeft, met het idee dat we uitkijken over de stad na de zonsondergang. De lyrics voegen nog het extra element van de gedachten aan een geliefde die we erg missen toe, waardoor een geweldige, zachtaardige afsluiting van het album gecreëerd wordt.

 

Conclusie

Met “PLASTICZOOMS” heeft frontman SHO ASAKAWA laten zien dat zijn tijd in Europa zijn werk zodanig beïnvloedt heeft dat deze inderdaad niet klinkt alsof deze van een Japanse artiest afkomstig is. Waar zijn muziek in Japan een niche genre betreft is deze in met name Europa zeer herkenbaar.

Normaal gesproken hebben we hier op Arlequin Magazine meer “flashy” artiesten met hun muziek, maar soms vergeten we wel eens dat die stijlen niet zo … herkenbaar zijn hier in Europa.
Desondanks is de Japanse muziekindustrie net zo divers als die van ieder ander land, en SHO ASAKAWA is erin geslaagd om met dit album een brug tussen Europa en Japan te creeëren. Tegelijkertijd weet hij je in de wereld van PLASTICZOOMS te trekken, een wereld waar je je toevlucht kan zoeken met behulp van zijn muziek. Het resultaat is een album dat je onbewust visualiseert terwijl je ernaar luistert, wat op zichzelf al ontzettend bijzonder is!

Als je dit album nog niet beluisterd hebt dan is het zeker een aanrader. Zijn muziek en invloeden zullen je verbaasd doen staan over hoe klein de afstand tussen Japan en de rest van de wereld op dit album is geworden!

 

Release informatie

Ben je geïnteresseerd in het idee om de artiest te steunen door je eigen kopie van de release aan te schaffen? Dan heb ik hier wat informatie om je op weg te helpen:

PLASTICZOOMS
01. Frontal Attack
02. The Future
03. Quite Cleary
04. Minds
05. Highway
06. U12
07. Night & Hurt
08. Smoke Motion
09. Veiled Eyes
10. Breitenbach

Artiest: PLASTICZOOMS
Release: PLASTICZOOMS (album)
Release datum: 11 januari 2017
CD nummer: VJR-3201

 

雪 (Yuki) is de eigenaar en voornaamste drijfveer achter Arlequin.
Zij startte het project oorspronkelijk in 2009 als fotograaf onder de naam Arlequin Photography, maar kreeg steeds meer interesse in journalistiek en vertalingen. Door deze interesses zijn interviews en reviews aan het project toegevoegd, totdat het in 2021 uiteindelijk tegen de muren rondom de term "fotograaf" aan botste en Arlequin Magazine aan de mix toegevoegd werd.

雪 (Yuki) is een Nederlandse met een diploma voor grafisch design, wat haar ook de voornaamste persoon achter Arlequin Creations maakt.
Na al deze jaren is zij nog steeds de voornaamste persoon die de interviews en live foto's die je op Arlequin ziet verzorgt, maar daarnaast doet ze ook een flink deel van de reviews en het werk achter de schermen.

Ze spreekt Nederlands en Engels op hoog niveau, maar begrijpt ook Japans en Duits.

Geef een reactie