Kiwamu // “Als eigenaar van een label zie ik weinig van de muziek scene, daarom heb ik BLOOD nieuw leven ingeblazen.”

Vandaag zijn we erin geslaagd om de oprichter en bandleider van BLOOD, Kiwamu, even te spreken te krijgen.
Dit interview was eigenlijk behoorlijk lastig om voor elkaar te krijgen, want laat ik heel eerlijk zijn, een tandartsbezoek een paar uur voordat je dit interview moet doen is absoluut niet bevorderlijk voor je uitspraak. Helaas was er weinig te verplaatsen wat dat probleem betreft, maar gelukkig was Kiwamu erg begripvol voor het feit dat ik niet zo heel erg goed uit m’n woorden kon komen. Vandaar dat sommige vragen wat korter zijn dan normaal.
Daarnaast hadden we ook nog een strak tijdslimiet, waardoor een aantal vragen geschrapt moesten worden en we niet zo heel erg diep in de wereld van BLOOD konden duiken…

Maar goed, naast zijn positie als leider en gitarist van de band BLOOD is Kiwamu waarschijnlijk het meest bekend voor zijn werk als eigenaar van een label. Met Darkest Labyrinth en Starwave Records op z’n naam streeft Kiwamu ernaar om een label voor de duistere en visuele artiesten van vandaag te creëren. Dit interview gaat voornamelijk over BLOOD, maar maak je geen zorgen. Er komt in de nabije toekomst nog iets aan!
Dus, laten we niet langer tijd rekken en,

 

Let’s Start!

Ondanks de korte introductie weet ik zeker dat er nog steeds mensen zijn die absoluut geen idee hebben wie je bent, dus kan je jezelf alsjeblieft even in je eigen woorden aan de lezers voorstellen?
Kiwamu: Ik ben de gitarist en leider van de band “BLOOD”, Kiwamu. Daarnaast heb ik in Japan nog twee labels op m’n naam staan: Darkest Labyrinth voor de duistere, gothic bands en Starwave Records, welke meer bedoeld is voor artiesten in het ヴィジュアル系 (Visual Kei) genre.

Gitarist en leider Kiwamu tijdens het optreden in Amstelveen.

Ik begrijp dat als je BLOOD een categorie zou moeten geven, deze meer richting het gothic genre zou neigen. Maar waar komt de inspiratie vandaan? Komt deze van de muziek van andere bands, of juist van heel ergens anders?
Kiwamu: Ik denk niet dat BLOOD per se “gothic” is, maar ik luister in m’n vrije tijd wel naar een aantal gothic bands, dus ik weet zeker dat er iets van die invloed in zit. Ik weet alleen niet wat precies, of hoe ver deze de sound van de band daadwerkelijk beïnvloedt. Ik haal het grootste deel van mijn inspiratie eigenlijk uit boeken en films.

Je hebt BLOOD recentelijk nieuw leven ingeblazen na een lange tijd van stilte waarin je voornamelijk je aandacht op je record labels richtte, maar deze tour heeft wel een strak schema zeg. Voel je je niet een beetje overbelast nu?
Kiwamu: Nou, ik heb van een aantal bands gehoord dat het best lastig was toen ze na een Europese tour terugkwamen in Japan. Maar ik denk dat dit ook te maken had dat ze zichzelf rond moesten rijden en dat ze niet echt veel slaap gehad hadden tijdens de tour. Voor deze tour werd alles eigenlijk voor ons geregeld door het label hier in Europa. Dus we hoeven eigenlijk niks zelf te doen nu.

Het is niet de eerste keer dat BLOOD buiten Japan heeft getourd, het is zelfs niet de eerste keer hier in Europa, maar hoe bevalt Nederland tot nu toe? Want ik geloof dat dit wel de eerste keer is dat je hier bent?
Kiwamu: Dat klopt. Vanavond is inderdaad de allereerste show van BLOOD hier in Nederland. Ik ben iets van acht jaar of zo geleden voor het eersthier in Europa geweest, maar door omstandigheden kon ik nooit eerder naar Nederland komen. Ik vind het tot nu toe best leuk hier!

 

De terugkeer van BLOOD

Zoals al eerder gezegd in dit interview, BLOOD is nieuw leven ingeblazen na een lange tijd van inactiviteit waarin je je meer op je labels richtte, maar waarom heb je besloten om weer actief te worden met BLOOD? Ben je van plan om BLOOD weer actief mee te laten doen in de wereld van muziek en bands, of is dit maar van korte duur, om het zo maar te zeggen?
Kiwamu: Ik werk meer voor het label dan dat ik voor de band werk. Wat betekent dat ik de muziek scene niet vanuit het perspectief van een band kan zien, maar in plaats daarvan zie ik het vanuit het perspectief van een eigenaar van een label. Daarom heb ik besloten om terug te komen met BLOOD, zodat ik dat perspectief van een band weer heb. Het enige probleem was dat ik als enige als lid van de band over was, dus ik moest op zoek naar nieuwe leden. We spelen echter wel nog steeds dezelfde oude nummers als eerst.
Ik weet niet of er op de lange termijn een actieve carriére voor BLOOD zal zijn of niet.

Zanger Hayato tijdens het optreden in Amstelveen.

Er zijn aardig wat record labels, maar toch heb je besloten om er zelf niet een, maar twee op te richten. Maar, waarom eigenlijk? Was het moeilijk om een label te vinden dat jouw eigen muziek wilde produceren, misschien?
Kiwamu: Nou, toen ik jonger was zag ik een muziekvideo die mijn aandacht echt vasthield en mijn instresse voor muziek naar boven bracht. Zo erg dat ik zelf een band wilde hebben. Daarom begon ik er een, maar toen kwam het moment om een label te zoeken. In plaats van zelf te zoeken naar een label voelde het voor mij veel makkelijker om er zelf een op te richten en m’n eigen band daaraan toe te voegen.

Werd je vanaf het begin ook aangetrokken tot de gitaar, het instrument dat je nu op het podium speelt, of ben je in deze rol gegroeid? Je bent nog steeds de leider van BLOOD, maar ook de componist. Hoe ga je te werk als je een nieuw nummer wil maken?
Kiwamu: Ik was aanvankelijk een bassist, maar aangezien ik de meeste nummers schreef en componeerde heb ik uiteindelijk mijn positie veranderd naar die van gitarist, omdat het goed voelde om dit te doen. Elk instrument op zichzelf is belangrijk, maar aangezien ik in m’n eentje werk als ik een nieuw nummer maak componeer ik een instrument tegelijk. Voordat je het eindresultaat hoort speel ik zelf ieder instrument: drums, bas, gitaar, zelfs de zang.

Maar hoe zit het met je vrije tijd? Draait je hele wereld om muziek, of zijn er ook andere hobbies die je ter ontspanning beoefent?
Kiwamu: Tijdens de beginselen van BLOOD werkte ik als grafisch ontwerper bij een reclamebureau. Vele mensen hebben me naar m’n hobbies gevraagd, maar ik heb niet echt een goed antwoord op die vraag. Ik heb namelijk naar mijn idee geen andere hobbies naast het spelen van muziek of het maken van ontwerpen…

Helaas is deze vraag alweer de laatste op de lijst voor vandaag… Dus wil ik nog een ding weten (voor nu dan): heb je nog een boodschap voor iedereen die het interview heeft gelezen vandaag?
Kiwamu: Ik ben eindelijk hier gekomen, hier in Nederland. Ik hoop dat de mensen hier onze muziek leuk zulllen vinden, zowel de mensen die hier voor de show van vanavond zijn als degenen die mijn muziek later leren kennen. Ik hoop ook dat ik terug kan komen naar Nederland, en natuurlijk de rest van Europa. Binnenkort!

 

Extra informatie

Zoals Kiwamu in het interview al zei, de BLOOD die we vandaag zijn is niet meer de originele lineup van de band. En ondanks dat BLOOD hier vandaag als volledige band is, is er geen garantie dat de band ook lang actief zal blijven. Kiwamu geniet zonder twijfel van zijn werk en de activiteiten met de band, maar zijn passie richt zich toch meer op zijn record labels Darkest Labyrinth en Starwave Records, wat natuurlijk ook erg nobel van hem is!

Ondanks dat Kiwamu zei “dat ze nog steeds dezelfde oude nummers als eerst” spelen heeft BLOOD recentelijk wel twee nieuwe singles uitgebracht: “Bathory” en “Elizabeth”. Dus wellicht zien we in de nabije toekomst wel meer van Kiwamu’s nieuwe werk!

Tijdens hun show in P60 (Amstelveen) hebben we ook foto’s gemaakt. Deze foto’s zijn terug te vinden op ons fotografie portfolio, Arlequin Photography, door op de afbeelding hieronder te klikken!

 
(In 2021 werd Arlequin Photography officieel omgetoverd in een volledig fotografie portfolio, daardoor zijn alle interviews en nieuwsberichten naar een nieuw domein genaamd Arlequin Magazine verplaatst. Op dit moment was BLOOD niet meer actief in de muziekwereld. Daarom is er geen social media sectie voor dit artikel.)

 

雪 (Yuki) is de eigenaar en drijfveer achter Arlequin Magazine & Photography.
Ze is in 2009 met Arlequin Photography begonnen als fotograaf, maar door een groeiende interesse in journalistiek, vertalingen en werk achter de schermen is het project in 2021 uit z'n voegen gebarsten en uitgebreid met Arlequin Magazine.

雪 (Yuki) spreekt Nederlands als haar moedertaal, maar onderhoudt de Nederlandse als de Engelse versie van zowel Magazine als Photography met originele content, vertalingen en fotografie, maar zorgt ook voor alle zaken achter de schermen voor beide websites.
Ze spreekt Nederlands, Engels, Duits en Japans.

Geef een reactie