Azavana // 灰色の海を泳ぐ蛍 (Haiiro no Umi wo Oyogu Hotaru): Kan ik nog hopen op dromen en liefde?

Hoewel dit niet de eerste release is, is “灰色の海を泳ぐ蛍” (Haiiro no Umi wo Oyogu Hotaru) de eerste single die door Azavana is uitgebracht, een groep die je zou kunnen categoriseren als ‘de andere band die uit de as van Ashmaze is gevormd.’ (Excuses voor de woordspeling, ik geef toe dat het er een beetje flauw uitziet als je het leest in plaats van het alleen in je hoofd te hebben.)
De band bestaat uit vocalist 遼 (Ryo), gitaristen 諒平 (Ryohei) en 詩結 (Shiyu), bassist Яyu en drummer S1TK. Waar de vocalist voorheen in VIRGE zat, waren de andere leden allemaal deel van Ashmaze., waar gitarist 諒平 (Ryohei) de naam 諒 (Ryo) gebruikte. Ik kan me voorstellen dat het verwarrend was om ‘twee Ryo’s’ in één band te hebben, dus ik begrijp wel waarom deze verandering is doorgevoerd.

Aangezien we al dieper zijn ingegaan op “アゲハ” (Ageha), de eerste single van 蛾と蝶 (Ga to Chou), lijkt het me alleen maar logisch om ook eens naar de eerste single van Azavana te kijken. Ik benadruk het feit dat dit hun eerste single is, omdat het eigenlijk niet hun eerste release is. De band werd officieel gevormd in september 2024 en bracht in november van datzelfde jaar twee mini-albums uit, (“0=” en “回想録” (Kaisouroku)). Hoewel deze twee mini-albums de eerste releases van de band zijn, bevat het tweede mini-album ook nummers die oorspronkelijk van VIRGE en Ashmaze. komen (wat, gezien de titel ‘memoirs’ of ‘herinneringen’ betekent in het Nederlands, behoorlijk passend is), wat “灰色の海を泳ぐ蛍” (Haiiro no Umi wo Oyogu Hotaru), uitgebracht op 12 februari 2025, de eerste single voor de band maakt.
De single bestaat uit het titelnummer “灰色の海を泳ぐ蛍” (Haiiro no Umi wo Oyogu Hotaru) en “ホオズキ” (Hoozuki), evenals de instrumentale versies van beide nummers. De single bevat ook een dvd met de muziekvideo van het titelnummer, evenals behind the scenes-beelden van de opnames van de muziekvideo.

Voor het belang van deze review ga ik alleen de twee nummers behandelen (dus niet de instrumentale versies) en de muziekvideo, aangezien ik dit persoonlijk beschouw als de dingen waar ik je de meeste informatie over kan geven. Ik beschouw instrumentale tracks als een leuke bonus waarmee ik noten van de instrumenten kan horen die normaal verborgen blijven achter de vocalen, maar ik heb er niets constructiefs over te zeggen wat ik niet al over de volledige versies kan zeggen. Iets soortgelijks geldt voor de behind the scenes-beelden: ik denk niet dat het iets toevoegt aan wat de release zelf ons vertelt, dus zal ik dit om die reden niet in de review opnemen.

Met dat alles gezegd hebbende, ben je klaar voor Azavana? Laten we beginnen!

 

Drijvend op het golvende water, dansend richting morgen

Beginnend met “灰色の海を泳ぐ蛍” (Haiiro no Umi wo Oyogu Hotaru), laat het titelnummer ons meteen een combinatie van VIRGE en Ashmaze. horen, wat niet echt verrassend is gezien de samenstelling van de band. 遼 (Ryo) heeft een zeer sterke vocale aanwezigheid, ondanks dat hij een vocalist is met een hoger type stem en bereik, maar 諒平 (Ryohei) en 詩結 (Shiyu) worden niet overschaduwd door zijn vocalen, en Яyu heeft altijd een sterkere bas-aanwezigheid gehad, wat heel goed samengaat met de drums van S1TK. Het nummer begint meteen met een hoger tempo, gevolgd door een kort gitaarsolo en een langer bas-segment voordat 遼 (Ryo)’s vocalen de mix betreden. Terwijl hij begint met zijn meer neutrale stijl, pikt hij snel zijn standaard, hogere stijl op. Ondanks het tempo van zowel de instrumenten als de vocalen, zijn de lyrics eigenlijk meer aan de verdrietige kant, maar op een zeer poëtische manier. Ze leggen de nadruk op de (emotionele) littekens en blauwe plekken van de verteller, zowel door ze direct te noemen als “De littekens die op mijn lichaam drukken, zijn niet zo erg” en “Met de hulpeloze blauwe plekken” en de wat subtieler als ““Ik wil leven,” schreeuw ik in deze stad waar ik heen dobberde” en “Diep in de nacht, waar ik me schaamde voor de pijn”.
In het Nederlands vertaalt “灰色の海を泳ぐ蛍” (Haiiro no Umi wo Oyogu Hotaru) ruwweg naar ‘vuurvlieg die zwemt in de grijze zee’, en hoewel de vuurvlieg zelf slechts één keer direct in de lyrics wordt genoemd (in het voorlaatste couplet wordt de titel van het nummer herhaald), zijn er enkele subtiele verwijzingen zoals “Verlicht me zachtjes, laat het leven bloeien in deze lucht” en de lyric die ik als titel voor dit gedeelte heb gekozen, “Drijvend op het golvende water, dansend richting morgen”, die beide naar de vuurvliegjes kunnen verwijzen. Heb je ze ooit boven het water zien ‘dansen’, bijna alsof ze zelf op het water bewegen?

De muziekvideo opent met een shot van droog, brandend zand en een dorre boom die in brand staat, voordat het overgaat naar de leden die hun instrumenten spelen voor het openings segment in wat lijkt op een grijze afgesloten ruimte met een beschadigde achterwand waar andere materialen doorheen steken. Zodra de vocalen beginnen, verandert het kleurenschema van koud en grijs naar een warmer oranje door het vuur dat rond de leden speelt terwijl ze zich in een meer open gebied bevinden, mogelijk een haven, gezien de containers achter hen. De video schakelt tussen groepsshots en individuele shots van elk lid, in beide kleurenschema’s die in de video te zien zijn, hier en daar een extra edit in de vorm van meerdere camerahoeken op hetzelfde scherm of een digitaal vuur-effect.
Hoewel visueel indrukwekkend en leuk om naar te kijken als je graag de groep ziet die de muziek speelt (en natuurlijk hun geweldige kostuums), vertaalt de muziekvideo de lyrics niet naar een visueel formaat. Iets wat ik persoonlijk jammer vind, want met zulke poëtische lyrics was er veel ruimte om dit een meer theatrale muziekvideo te maken – als het budget dat natuurlijk toelaat. Dit betekent helaas dat je de muziekvideo niet ‘nodig’ hebt om een (betere) indruk te krijgen van het verhaal dat in de lyrics wordt verteld.

Azavana // 灰色の海を泳ぐ蛍 (Haiiro no Umi wo Oyogu Hotaru) (MV)

Het andere nummer op de single is “ホオズキ” (Hoozuki), wat een andere stijl aanneemt dan het titelnummer. Waar de emotie in het eerste nummer meer een verdrietige soort negatieve emotie was, verandert het tweede nummer dit naar een meer agressieve vorm van negativiteit. Een verandering die de instrumenten ook weerspiegelen, met de gitaren en bas die een dieper geluid hebben dan het titelnummer, en de drums die zelfs langzamer zijn en minder gebruik maken van de bekkens. en andere toevoeging is het elektronische geluid dat door het hele nummer te horen is, en 遼 (Ryo) die meer gebruik maakt van zijn hogere vocale geluid, zelfs voor de tragere zangpartijen.
In het Nederlands verwijst “ホオズキ” (Hoozuki) naar de Physalis alkekengi, die vele andere gangbare namen heeft, maar laten we ons beperken tot ‘Jodenkers’ of ‘lampionplant’. (Als je naar de vruchten kijkt, moet je toegeven dat ze een beetje op een Chinese lampion lijken, toch?) Deze plant is een veel voorkomende, robuuste plant die inheems is in de regio’s van Zuid-Europa tot Zuid-Azië en Noordoost-Azië. Om het nog gekker te maken, kan deze plant overleven bij temperaturen die zo laag zijn als -20 °C! Deze geweldige vaardigheid zorgt ervoor dat het een ietwat invasieve soort is, aangezien het ook een wortelsysteem heeft dat nieuwe scheuten op een afstand van de oorspronkelijke plant kan laten groeien. De reden waarom ik zo diep op de uitleg van deze plant inga, is omdat er in de lyrics hints naar deze kenmerken te vinden zijn, afgezien van de “Physalis zwaait op mijn gescheurde voorhoofd” die terugkomt in het refrein en vrij direct is, maar de toon van de lyrics is ook een beetje giftig, met zinnen als “Ik heb een vrouw bedrogen, doordrenkt in leugens” en “Een hongerige kitten huilt, wachtend tot ik terugkom”, maar ook “Als de blauwe plekken genezen, laten we elkaar weer ontmoeten”.
Dus ondanks dat het twee verschillende verhalen zijn, keert het thema van pijn, vooral van emotionele aard, terug in beide nummers.

 

Conclusie

Zoals je waarschijnlijk nu wel hebt opgemerkt, heeft deze single een zeer poëtische stijl van lyrics en hoewel ik het niet in de review zelf heb genoemd, wordt er geen Engels gebruikt in deze nummers. Wat een beetje uniek is, aangezien ik het de laatste tijd steeds vaker zie! Beide nummers zijn geschreven door 遼 (Ryo) en hebben dus een stijl die lijkt op wat we hoorden bij VIRGE, gecombineerd met een instrumentale stijl die sterk doet denken aan Ashmaze., ondanks het feit dat 遼 (Ryo) ook de componist is. Hoe dan ook, de combinatie van zowel de muziek als de lyrics maakte het tot een zeer interessante single die ik persoonlijk echt heb genoten. De combinatie van 遼 (Ryo) met 諒平 (Ryohei), 詩結 (Shiyu), Яyu en S1TK is veel beter dan ik in eerste instantie had verwacht, en ik kijk zeker uit naar wat de volgende release zal zijn!

De single is beschikbaar voor streaming op Spotify (de instrumentale tracks niet, overigens), maar is ook beschikbaar als proxy-service item via CDJapan. En natuurlijk kun je het ook kopen via de webshop van de band zelf. (Let wel, ze verzenden niet internationaal.)

灰色の海を泳ぐ蛍
(Haiiro no Umi wo Oyogu Hotaru)

AZCD-003 // ¥2,200
01. 灰色の海を泳ぐ蛍 (Haiiro no Umi wo Oyogu Hotaru)
02. ホオズキ (Hoozuki)
Release date:
2025.02.12
Shop: Webshop | CDJapan

 

Meer over Azavana

Azavana

2024


(Ryo)
🎂 02/26

諒平
(Ryohei)
🎂 11/07

詩結
(Shiyu)
🎂 05/24

Яyu
🎂 10/28

S1TK
🎂 03/04

 

Photographer & Translator of  | Website

Misaki is de eigenaar van Angry Juice Official, een klein bedrijfje dat knuffels in een kawaii stijl maakt.
Haar stijl is geïnspireerd door ヴィジュアル系 (Visual Kei), cosplay, anime en andere elementen uit de Japanse popcultuur.

Voor Arlequin is ze voornamelijk actief als fotograaf tijdens live shows, maar ze helpt soms ook mee als vertaler voor de Nederlandse versie van het project en dingen voor Arlequin Creations.

Ze spreekt Nederlands als moedertaal, maar begrijpt ook Engels.

Owner, Eigenaar, Dueña, オーナー of  | Website

雪 (Yuki) is de eigenaar en voornaamste drijfveer achter Arlequin.
Zij startte het project oorspronkelijk in 2009 als fotograaf onder de naam Arlequin Photography, maar kreeg steeds meer interesse in journalistiek en vertalingen. Door deze interesses zijn interviews en reviews aan het project toegevoegd, totdat het in 2021 uiteindelijk tegen de muren rondom de term "fotograaf" aan botste en Arlequin Magazine aan de mix toegevoegd werd.

雪 (Yuki) is een Nederlandse met een diploma voor grafisch design, wat haar ook de voornaamste persoon achter Arlequin Creations maakt.
Na al deze jaren is zij nog steeds de voornaamste persoon die de interviews en live foto's die je op Arlequin ziet verzorgt, maar daarnaast doet ze ook een flink deel van de reviews en het werk achter de schermen.

De reviews die ze maakt zijn vanuit het perspectief van een internationale fan, en worden aanvankelijk in het Engels geschreven voordat deze vertaald worden naar het Nederlands. Wat je niet terugziet op de Nederlandse versie is dat de Japanse vertaling van deze artikelen niet de uitleg over kanji symbolen en songtitels bevat, om zo die lezers niet te vervelen met informatie die ze waarschijnlijk al weten.

Ze spreekt Nederlands en Engels op hoog niveau, maar begrijpt ook Japans en Duits.

Geef een reactie