ゼラ (Zera) // MISSA: Klauwsporen gegraveerd op de uitgestrekte aarde

“MISSA” is zover de 11e single van ゼラ (Zera) in hun discografie, uitgebracht op 4 september 2024. Na de single “Octavius”, die op 28 februari van hetzelfde jaar werd uitgebracht, keert de band terug naar het podium met een nieuwe, geheel witte look en een ander geluid dan wat ze brachten met “Octavius”. Maar als er één ding is wat ik tot nu toe van deze groep heb geleerd, dan is het wel dat je nooit kunt voorspellen welk thema ze de volgende keer gaan kiezen. Of het nu visueel of qua geluid is, het is altijd een beetje een verrassing.
En als je onze diepe duik in de single “Octavius” hebt gelezen, weet je precies waarom ik zo enthousiast ben dat ik zo snel weer over ゼラ (Zera)’s werk mag schrijven.

Aangezien ik de band al heb geïntroduceerd in de vorige editie van “Marionette Parade”, sla ik deze keer die introductie over. Er zijn tenslotte geen wijzigingen in hun line-up. In plaats daarvan duiken we meteen in de informatie over de single: de fysieke release is beperkt tot slechts één versie met drie nummers, namelijk: “MISSA”, “Antagonist” en “Parasite”.
Voor deze review gaan we natuurlijk naar alle drie de nummers kijken, maar ook naar de muziekvideo voor het titelnummer.

Hoe graag ik ook een vergelijking zou willen maken met de vorige single “Octavius”, het is niet mogelijk voor deze review. Aangezien “Octavius” geïnspireerd was door een legende, terwijl “MISSA” een origineel werk is (tenzij ik het mis heb natuurlijk). De twee vergelijken is alsof je appels met peren vergelijkt: het zijn beide vruchten, en afhankelijk van je smaak kunnen ze allebei lekker zijn (of niet), maar er zijn te veel verschillen tussen de twee om een vergelijking zinvol te maken.

Ben je klaar? Laten we dan duiken in “MISSA”!

Als ik mijn ogen sluit, kan ik de valse vrede van de wereld zien

Beginnend met het titelnummer, opent “MISSA” met een bijna onheilspellende piano-intro, gevolgd door een gitaar die dezelfde onheilspellende sfeer oproept. Al snel wordt duidelijk dat dit meer een ballad-achtige song is (mijn vijand, als je wilt), maar in plaats van de meest gebruikte liefdesliedteksten, heeft ゼラ (Zera) deze keer gekozen voor een andere soort emotie: verlies. Het gebruik van “verlies” als omschrijving is misschien een beetje ver gezocht, aangezien de teksten indirect spreken over het verlies van de wereld.
Ik heb dit al eerder genoemd in de review voor “Octavius”, maar een van de dingen die mij altijd blijft aantrekken in ゼラ (Zera)’s werk, zijn hun ritmes, iets waar de groep in dit nummer uitstekend gebruik van maakt. De emotie die wordt uitgedrukt in de tekst, die volledig in het Japans wordt gezongen, past perfect bij de instrumenten die niet alleen 水翠 (Hisui)’s woorden ondersteunen, maar ook de “wereld” benadrukken die ze proberen te creëren binnen het nummer. Er is een bepaalde emotie die 水翠 (Hisui) weet over te brengen met zijn stem, terwijl hij tegelijkertijd zijn stem kan omdraaien en iets helemaal zonder deze emotie kan produceren, wat perfect past bij deze verdrietige, maar poëtische teksten.
Er is geen verteller, er wordt geen echt evenement beschreven, maar toch is het verhaal van “MISSA” vrij duidelijk uit de tekst alleen. Het is gewoon erg moeilijk om dit verhaal in één woord of zelfs een zin samen te vatten… “In de stille lof van zegen, vallen de bloemen en zinken in de desolate plaats.”

De muziekvideo voor het nummer is veel eenvoudiger dan de vorige, maar ook complexer – want hoe vertaal je deze teksten precies naar een visueel formaat? Er zijn kleine hints hier en daar, maar niet-Japanse sprekers hebben echt een vertaling nodig om het ‘verhaal’ van de video zelf te kunnen zien.
De video begint met beelden van een brandende kaars en een drukke verkeerszone in een zwak verlichte hoek van een grote stad, voordat de leden in hun volledig witte kostuums worden getoond, staand in een witte kamer met enkele gouden accenten. Je vraagt je waarschijnlijk af waar dit naartoe gaat. (Dit is precies waarom ik zei dat deze video moeite heeft met het visueel weergeven van de teksten.) Gedurende de video worden beelden van oorlog en de pijn die zo’n gebeurtenis veroorzaakt getoond, en dit is waarschijnlijk de meest visuele hint die je zult krijgen. Terwijl “MISSA” niet per se gaat over de vernietiging zelf, gaat het veel meer over de gevolgen van die vernietiging. “Klauwsporen gegraveerd op deze uitgestrekte aarde.”
Voegt de muziekvideo iets toe aan het nummer? Ja, absoluut. Het vereist alleen veel tussen de regels door te lezen als je echt het verhaal wilt ontdekken dat hier verteld wordt.

Vervolgens is er “Antagonist”, welke ook in het Japans wordt gezongen – met uitzondering van “Endless barren time” in het eerste couplet, en een “Timeless” en “Endless” in de buurt van het bruggedeelte van het nummer. Lyrisch gezien is “Antagonist” net zo vaag en interpreteerbaar als het vorige nummer “MISSA” (hoewel het zijn naam zeker waarmaakt), maar het pakt het tempo op en geeft 水翠 (Hisui) de ruimte om meer van zijn stemtechnieken te gebruiken (hij zet bijvoorbeeld een geweldig antagonist-achtige stem neer). Waar “MISSA” lijkt te zijn wat het resultaat is, lijkt “Antagonist” het proces te zijn om te komen tot de wereld van “MISSA”. Nogmaals, “Antagonist” heeft ook geen verteller, maar lijkt in plaats daarvan een … antagonist … te volgen. “Oordeel over de lafaards met onbekende gezichten.”
Het nummer versnelt naar een meer bekend tempo voor ゼラ (Zera)’s muziek, maar ook de theatrale stijl van hun teksten. Terwijl er geen visuele representatie is zoals bij “MISSA”, kun je het niet helpen om de beelden zelf in je hoofd te vormen. Het eerste couplet geeft ook 流 (Ryu)’s bas meer ruimte, aangezien je de rest van het nummer vooral de gitaren van Aqui en ミナギ (Minagi) hoort die veel meer mengen met de gekke chaos die wordt gecreëerd door 水翠 (Hisui)’s vocalen.

De single wordt afgesloten met “Parasite”, en als je dacht dat “Antagonist” daarvoor al een geweldig speelveld voor deze jongens was, dan… Nou ja, dan heb je “Parasite” nog niet gehoord.
Hoewel het meeste in het Japans wordt gezongen, is dit ook het nummer met de meeste Engelse tekst, namelijk “Get rid of the parasites”, “A fool can only chase a foolish dream. Look, your position is far away.” en “You know” in een van de laatste regels van de tekst. “Parasite” heeft ook de meest theatrale introductie van alle drie de nummers, waarbij de nadruk ligt op de drums (en als je je herinnert dat ik zei dat ゼラ (Zera) geen drummer in hun line-up heeft, zou je net zo verrast zijn als ik om deze nadruk te zien) voordat de gitaren het overnemen en 水翠 (Hisui) zich bij hen voegt. “Antagonist” gaf hem al wat ruimte om zijn verzameling verschillende stemmen te gebruiken, maar “Parasite” laat hem zijn diepe grom en de diepe stem, die we ook veel hoorden op de “Octavius” single eerder, gebruiken. De teksten zijn vrij direct, en voor een gebrek aan een beter beschrijving, ronduit onvriendelijk – wat heel passend is voor alles wat je verder hoort. “Je verandert in een made die over de grond kruipt. Een zinloze idioot die het alleen maar redt in het moment.”
Het single lijkt echt de spanning een beetje op te bouwen met elk nummer, waarbij “Parasite” het zwaarste nummer aan het einde van de lijn is, en het theatrale mengt met de kracht van de verbeelding van de luisteraar om iets te creëren dat – naar mijn mening – schokkend dicht in de buurt komt van wat “Octavius” als geheel was.

Conclusie

In de introductie zei ik dat het vergelijken van “Octavius” met “MISSA” vergelijkbaar is met het vergelijken van appels met peren – ze zijn beide vergelijkbaar (in dit geval gemaakt door dezelfde artiest met dezelfde line-up, natuurlijk zullen er overeenkomsten zijn op basis daarvan), maar te verschillend om ze goed met elkaar te vergelijken. Tenminste, qua inhoud. Want de thema’s van “Octavius” en “MISSA” zijn niet te vergelijken, maar de uitvoering van beide thema’s wel.

Hoewel “Octavius” erg direct was en gemakkelijk in elkaar te puzzelen vanuit een lyrisch standpunt, en met de legende van het ijsschip als heel duidelijke referentie, bleef er niet veel over voor de verbeelding. Met “MISSA” is dit het compleet tegenovergestelde. Vooral het titelnummer laat veel gaten voor de luisteraar om in te vullen met hun eigen ideeën, terwijl “Antagonist” en “Parasite” veel directer zijn in hun teksten en niet veel ruimte voor interpretatie laten, maar het wel veel makkelijker maken om het thema in elkaar te zetten. Zijn alle drie de nummers op een vergelijkbare manier verbonden, zoals de vorige single? Naar mijn mening wel, absoluut. Ze zouden misschien gewoon in de verkeerde volgorde qua tijdlijn staan, maar ik begrijp volledig waarom “MISSA” is gekozen als titelnummer voor deze release.
De taalbarrière wordt niet zo veel doorbroken als bij de vorige release, maar 水翠 (Hisui), Aqui, ミナギ (Minagi) en 流 (Ryu) hebben opnieuw een zeer theatrale performance weten te creëren met “MISSA” als geheel. En ik kijk enorm uit naar de chaos die deze jongens als volgende release zullen creëren!

Deze release is beschikbaar voor streaming via Spotify, maar als je liever een fysieke cd hebt (ja, er is maar één versie), dan hebben we ook dat voor je geregeld. We hebben alle informatie die je nodig hebt hieronder op een rijtje gezet:

01. MISSA 02. Antagonist 03. Parasite MISSA (MV)

Release date: 2024.09.24 Shop: CDJapan

🎂 04/01

🎂 02/16

🎂 06/19

🎂 06/19