Bonjour! Om jullie een beetje warm te krijgen voor KAMIJO’s Europese tour “The Anthem” hebben we al deel een van onze “Achter het Masker”-serie gedeeld, en nu is het tijd voor deel twee.
In deel een hebben we het over de “Symphony of The Vampire” EP gehad, waarin KAMIJO ons het eerste deel van het verhaal van Lodewijk de 17e vertelt, met hierin de Franse Revolutie, de dood van Lodewijk de 16e en Marie Antoinette, zijn ontmoeting met de Graaf van Saint-Germain, en zijn vriendschap met Ludwig von Beethoven.
Het verhaal eindigde met Lodewijk die zijn eigen hart achterliet in de kathedraal van Saint-Denis om zo het hart van de jongen die in de toren overleed te vervangen. Het hart werd in 2004 geïdentificeerd als authentiek via een positieve DNA test, wat betekent dat Lodewijk nu voortbestaat door de kracht van prachtige melodieën- zoals hij geleerd heeft van Ludwig von Beethoven.
Vandaag gaan we het hebben over de gebeurtenissen die plaatsvinden op het “Sang” album.
Ik hoop dat je er klaar voor bent, want we hebben weer genoeg om te bespreken.
Let’s go!
“Ooit redde hij mijn leven, maar hij loog tegen me.”
In tegenstelling tot “Symphony of The Vampire” heeft “Sang” geen historische introductie, of een grote videoproductie die erbij hoort. Er zijn muziekvideo’s voor “Nosferatu”, “mademoiselle” en “カストラート” (Castrato) tracks (en ja, ik ben me ervan bewust dat er in 2021 een nieuwe versie van “Vampire Rock Star” uitgekomen is, maar deze versie wordt in dit review genegeerd omdat deze ten tijde van de release geen onderdeel hiervan uitmaakte), maar deze video’s worden niet zoals “Symphony of The Vampire” in een film-stijl gepresenteerd.
Zoals ik in het vorige deel al zei is deze serie vooral gericht op het verhaal wat KAMIJO ons via zijn werken probeert te vertellen, en veel minder op de muziek die erbij hoort. Daarom haal ik de muziek of de compositie niet vaak aan – ik neem aan dat je inmiddels wel weet wat voor muziek je van KAMIJO kunt verwachten, toch? “Sang” is geen uitzondering op die regel. 😉
Het verhaal van “Sang” begint in 2004, hetzelfde jaar als waarin het hart van Lodewijk de 17e als authentiek wordt geïdentificeerd. De wereld wordt geteisterd door een globaal energietekort.
Lodewijk komt erachter dat ze erin geslaagd zijn om met mensenbloed elektriciteit te produceren. Hij reist naar Japan, waar de onderzoekers aan het werk zijn, en geeft daar zijn “speciale bloed” aan de doden. Dit creëert een nieuwe energie, welke de naam Emigre krijgt. Deze energie zorgt ervoor dat de doden kunnen slapen, en stelt Lodewijk zo in staat om te beginnen met het creëeren van een ideale wereld.
Het album begint met een kort instrumentaal stuk genaamd “Dead Set World”, welke na 50 seconden naadloos overgaat in de tweede track “Theme of Sang”. De lyrics voor dit nummer worden gezongen in het Engels, en vertellen ons de voortgang van Lodewijk tot dat moment. Hij is een stijlvolle jongeman geworden die hard gewerkt heeft om plannen te maken voor zijn eigen “dead set world”, ondanks dat deze niet goed is voor de levenden. “Je zult ze allemaal laten geloven dat het gebasseerd is op liefde, niet op lust. Uitstekend!”
Ondanks dat het niet direct in de lyrics genoemd wordt lijkt het erop dat de gebeurtenissen in de track net nadat Lodewijk zijn nieuwe energie “Emigre” heeft gecreëerd.
“Nosferatu”, ondanks dat het hier niet letterlijk benoemd wordt, beschrijft het proces van Lodewijk die zijn speciale bloed aan de doden geeft om deze nieuwe energie te creëeren. “Ik wil alleen naar de werkelijke warden kijken, niet naar goed of slecht.” Lodewijk probeert een ideale wereld te creëeren die gebasseerd is op liefde, niet op lust – zoals de lyrics van “Theme of Sang” ons al eerder vertelden. Is het echter de juiste manier om de doden te gebruiken ten behoeve van de levenden? “Ethiek en moralen, zelfs God maakt geen kans tegen liefde.”
Er is echter een problem. Lodewijk zou 200 jaar geleden in de Franse Revolutie gestorven zijn. Zijn ware identiteit kan dus niet onthuld worden, wat zo’n dusdanig problem is dat het system niet zo goed verspreid kan worden als Lodewijk gehoopt had.
De graaf van Saint-Germain, waarvan gezegd wordt dat hij een onsterfelijk lichaam heeft en daarom al Europa’s grootste mysterie is, neemt namens Lodewijk het voortouw. “Bloodcast -Interlude-” dient als een instrumentale info vergelijkbaar met een tv programma, waardoor “Vampire Rock Star” (welke trouwens een van KAMIJO’s meest populaire live nummers is, denk je niet? Ik weet nog dat hij dit nummer tijdens de “Sang” tour in 2018 twee keer speelde in Amsterdam!) het perfecte startpunt krijgt. De relatie schemer iets door via de zin “kijk naar de waarheid op tv”, maar de lyrics wekken niet de indruk van een persconferentie, maar de woorden “oh, laat me je alles vertellen wat ik weet” en “nee, ik zal je nooit van die smerige leugens vertellen” kunnen wel deze indruk wekken, als je het verhaal tot nu toe in je achterhoofd houdt.
Natuurlijk zijn er vragen over de ethiek en de moralen om de doden te gebruiken ten voordele van de levenden en het genereren van elektriciteit. Dit komt natuurlijk meteen naar boven in de persconferentie met de graaf van Saint-Germain. De graaf preekt echter met zijn unieke vaardigheden over de voordelen in “Emigre”, waarmee hij de beschaving geboeid houdt. “Een slapend lichaam wordt een held.”
Ondanks dat hij zich gerustgesteld voelt door de woorden van de graaf, die nu langzaamaan een ideale wereld aan het creëren is door de “emigres”, gecreëerd door Lodewijk, uit te breiden op manieren die hij nooit voor mogelijk had gehouden, begint hij zich toch ongemakkelijk te voelen. Deze gevoelens worden uitgedrukt in “Mystery”, maar net zoals de rest van het album tot nu toe moet je wel heel erg tussen de regels doorlezen om het verhaal dat KAMIJO probeert te vertellen te kunnen zien. Lodewijk begint zich af te vragen of zijn ouders wel hadden moeten sterven, en of de graaf niets iets gedaan kon hebben om ze te redden. Evenals voor de jongen die zijn plaats in de toren overnam. “Verhalen in de geschiedenis, verhalen in mysteries.”
Maar, Lodewijk is nog steeds in deze wereld, en hij heeft een missie om te verhullen. “Je bent geboren in deze wereld, met een verhaal om te vertellen.” Deze twijfel komt later op dit album nog een keer terug.
Waar “mademoiselle” precies in het verhaal van Lodewijk de 17e past is moeilijk te zeggen, aangezien Lodewijk zelf geen meisje op het oog lijkt te hebben. Ondanks dat deze track een hoop informatie geeft over bepaalde gebeurtenissen lijkt het er meer op dat “mademoiselle” een zijtak is van het hele verhaal. In plaats van een gedeelte van het verhaal van Lodewijk te beschrijven lijkt het meer een introductie te zijn van de Crimson Family – een familie die veel macht heeft gekregen sinds de Slag om Waterloo, de laatste fase van de Franse Revolutie.
“Delta -Interlude-” bouwt de spanning op voor het volgende nummer, “カストラート” (Castrato). Deze track werd voor de release van het album uitgebracht als z’n eigen single, en is met gemak het meest theaterale en orchestrale nummer op het album. KAMIJO zingt de lyrics hiervoor volledig in het Engels, en dat geldt ook voor de drie nummers die hierna nog volgen. De muziekvideo voor dit nummer bevat net zoveel informatie als de lyrics, en wellicht valt het je op dat de acteurs verkleed zijn als zeer hoog niveau beveiliging. De graaf en Lodewijk zijn afgereisd naar Amerika om zijn “emigres” over de wereld te verspreiden. De persoon achter een alternatieve energiebron voor de “emigres” sterft onder mysterieuze omstandigheden, en de president raadt de graaf aan om samen te werken met de NSA. Hier komen ze tot ontdekking dat de Crimson Family betrokken is bij een serie van incidenten.
De Britse overwinning en het verlies van Napoleon bij Waterloo werden gemanipuleerd door de graaf van Saint-Germain, welke Napoleon de instructies gaf om het gevecht te verliezen en zijn identiteit te verstoppen in de Crimson Family. De lyrics “Oh oui, elk onderdeel, zelfs de Napoleonse Code, werd uitgevoerd volgens mijn instructies” geven dit perfect weer.
De Crimson Family kwam erachter dat Napoleon “het eeuwige leven” had, en stopten hem in een concentratiekamp in Londen waar ze meer dan 200 jaar besteedden om zelf dit eeuwige leven te bemachtigen. Na al die jaren van onderzoek geloofden ze dat ze de bron van zijn eeuwige leven gevonden hadden, evenals een vaccin wat het stoppen van de veroudering tegen gaat.
Dit extract wordt toegediend aan Angela, de 8e generatie van de Crimson Family, door haar vader Evan. Ze wordt echter nooit meer wakker, en er wordt naar deze gebeurtenis gehint in het laatste couplet van “カストラート” (Castrato).
Dit nummer wordt opgevolgd door de laatste instrumentale track “Ambition -Interlude-”, welke de spanning opbouwt voor de laatste drie nummers van het album, genaamd “Sang I”, “Sang II” en “Sang III”.
“Sang I” geeft ons meer achtergrond informatie over Napoleon, wie beschreven wordt al seen man die “held” genoemd werd, met grote ambities in zijn hoof dals jongen, welke hem naar een nieuwe wereld van democratie leidden. Maar tegelijkertijd verstopte hij zijn zwaktes achter een masker, en voelde hij zich aan de binnenkant net een zandkasteel. Het nummer eindigt met “Slechts een pad was toegestaan om te nemen, geen andere weg om te gaan. Hij maakte me tot een slaaf zoals gepland.”, welke nogmaals terugverwijst naar de Slag om Waterloo met een voorbepaald einde.
“Sang II” keert terug naar de twijfels die Lodewijk eerder in het verhaal van dit album ervaarde. Er wordt meer in detail getreden over Lodewijk die hoort dat “De koning en koningin moeten dood zijn, zodat de les voor de toekomst goed gaat, idealistisch.”. Heeft Lodewijk de juiste keuze gemaakt om de graaf van Saint-Germain te vertrouwen? Is hij een vriend of een vijand? Dient hij echt de wereld? Heeft de graaf het leven dat Lodewijk nu leidt gepland?
“Er wacht een jongen op je in de pyramide, zijn hart is gestopt in de tempeltoren. Hij is gelukkig gestorven voor zijn land, hopende dat jij de ware gekroonde koning zou worden.”
Het laatste nummer op het album is “Sang III”, welke niet zo duidelijk is met z’n lyrics als de twee voorgangers. Maar gebasseerd op de lyrics van “Sang I” en “Sang II” is het een voortzetting van Lodewijk’s gevoelens voor de jongen die in zijn plaats in de tempeltoren gestorven is. “Je hebt mijn leven gemaakt, zonder te weten dat je begraven zou worden in de geschiedenis. Jouw geest zal nooit sterven, het blijft bij mij.”
Zoals je wellicht al dacht, zelfs zonder dit nummer te horen, is dit een enorm emotioneel stuk met een langzamer tempo dan de andere twee “Sang”-tracks. Dit nummer dient als het eindpunt van dit hoofdstuk in de geschiedenis van Lodewijk de 17e.
Conclusie
De gebeurtenissen die plaatsvinden op “Sang” zijn niet zo gedetailleerd in de lyrics als de gebeurtenissen op “Symphony of The Vampire”, waardoor de luisteraar (en ik, die gek genoeg is om een deep dive in deze serie te doen) wat creatieve vrijheden moet nemen om het verhaal aan elkaar te knopen. Voor mij persoonlijk lag het problem vooral bij “Mystery” en “mademoiselle”, aangezien het voelt alsof deze nummers niet voor Lodewijk of vanuit het perspectief van Lodewijk geschreven zijn. Er is wellicht wat meer informatie beschikbaar op de “mademoiselle” single om dit nummer beter in de gebeurtenissen van het album te plaatsen, maar ik heb wat grenzen gesteld voor dit project, en een van die grenzen was dat ik alleen naar de albums kijk, niet naar elke single individueel. Deze drie albums zijn ook de drie fases die geïllustreerd worden op KAMIJO’s officiële website. Dit betekent dat er in al deze artikelen fouten kunnen zitten, maar ik denk dat alleen KAMIJO deze beter kan verklaren, of niet?
Je kunt de synopsis terugvinden op KAMIJO’s website, waar hij ook alle karakters en hun connecties illustreert. Dus, mocht je je afvragen hoe ik aan de namen van bijvoorbeeld Angela en Evan kwam, die worden hierin genoemd. Deze pagina’s zijn beiden in het Japans, dus je moet wellicht wat creatief zijn met Google Translate. Dit werkt voor de synopsis, maar niet voor de pagina van alle karakters.
Het meest recente hoofdstuk in het verhaal tot nu toe is het 2022 album “OSCAR”.
En reken maar dat we die ook gaan bekijken. Zeer binnenkort al…
雪 (Yuki) is de eigenaar en voornaamste drijfveer achter Arlequin.
Zij startte het project oorspronkelijk in 2009 als fotograaf onder de naam Arlequin Photography, maar kreeg steeds meer interesse in journalistiek en vertalingen. Door deze interesses zijn interviews en reviews aan het project toegevoegd, totdat het in 2021 uiteindelijk tegen de muren rondom de term "fotograaf" aan botste en Arlequin Magazine aan de mix toegevoegd werd.
雪 (Yuki) is een Nederlandse met een diploma voor grafisch design, wat haar ook de voornaamste persoon achter Arlequin Creations maakt.
Na al deze jaren is zij nog steeds de voornaamste persoon die de interviews en live foto's die je op Arlequin ziet verzorgt, maar daarnaast doet ze ook een flink deel van de reviews en het werk achter de schermen.
Ze spreekt Nederlands en Engels op hoog niveau, maar begrijpt ook Japans en Duits.