In de ヴィジュアル系 (Visual Kei) wereld doet de naam “ASAGI” je waarschijnlijk meteen denken aan de zanger van de populaire band “D”, en daarmee heb je ook hier het juiste antwoord. Maar vandaag gaan we het niet over D hebben, maar over een van ASAGI’s andere activiteiten.
ASAGI maakt namelijk ook muziek zonder de hulp van de andere leden van de groep, en hij doet dat al een behoorlijk aantal jaren. In 2006 bracht hij namelijk de single “Corvinus” uit, en in 2016 voegde hij “Seventh Sense/屍の王者/アンプサイ” (Seventh Sense/Kabane no Ouja/Anpusai) aan z’n discografie toe.
Maar op 31 januari 2018 had ASAGI niet alleen de naam van z’n solo werk veranderd in “浅葱” (en dat is nog steeds “ASAGI”, maar dan in Kanji), hij bracht ook een volledig album met een totaal ander thema dan z’n twee voorgaande werken uit. Het album heeft de naam “斑” (Madara) gekregen, en in het Nederlands betekent dat zoiets als “vlekken” of spikkels. (Even tussendoor: er is nog een betekenis in de vorm van “onevenheid” or “onregelmatigheid”, maar daarvoor wordt de uitspraak veranderd naar “mura”, niet naar “madara”. En 浅葱 (ASAGI) zelf noemt de release ook madara, dus daarom gaan wij dat ook doen.)
Zoals ik al zei is ook het thema voor deze release veranderd. In plaats van de meer “gothic” of gebruikelijke stijl die we vaker van hem gezien hebben heeft 浅葱 (ASAGI) voor een traditioneel thema gekozen, welke ook erg bij zijn roots als Japanse muzikant past. Met dit thema komt ook het gebruik van traditionele instrumenten zoals de Shamisen, Koto en Taiko, maar blijft hij ook gebruik maken van de moderne instrumenten zoals gitaar, bas en drums. 浅葱 (ASAGI) heeft al deze nummers zelf geschreven en gecomponeerd, maar voor de uitvoering ervan heeft hij de hulp ingeroepen van andere muzikanten. Niet alleen van de andere leden van z’n band of zelfs maar van artiesten die hij kent in het ヴィジュアル系 (Visual Kei) genre, maar ook uit andere genres.
Een lijst van al deze artiesten is ongeveer net zo lang als dit review, dus mocht je nieuwsgierig geworden zijn wie waaraan meewerkt, check dan 浅葱 (ASAGI)’s eigen pagina op de website van God Child Records.
Dit album werd uitgebracht als een “Limited” en een “Regular” editie, maar aangezien de Regular variant een extra track heeft die niet op de andere versie staat gaan we deze voor ons review gebruiken.
En ja, ik ben me ervan bewust dat dit album al een jaar of vier geleden uitgebracht is op het moment dat dit review gepubliceerd wordt. Maar toen ik online keek kon ik bijna geen niet-Japanse vermeldingen erover vinden, terwijl er juist zoveel te zeggen is. Ik wil je hiermee graag voorstellen aan een wereld die je in je eentje wellicht niet gezien hebt met dit album, maar ik moet er ook even bij zeggen dat Japans niet mijn moedertaal is (dat weten jullie vast wel, aangezien ik er geen geheim van maak dat ik Nederlandse ben!), maar het kan dus zijn dat er hier en daar iets misgegaan is bij het vertalen van het Japans naar het Nederlands. Ik denk echter wel dat ik de belangrijke verwijzingen op een rijtje heb voor jullie.
Dus, nu we deze ongebruikelijk-lange intro gehad hebben, laten we meteen in het album duiken, goed?
天地行き来る小船 (Ametsuchi iku kuru kofune)
Er is niet zo heel veel te zeggen over deze introductie van slechts 20 seconden, toch? We weten al dat dit album een traditioneel thema heeft, en deze intro is ook de horen in de muziekvideo voor de volgende track. Dus ja, het dient als introductie en maakt gebruik van de traditionele stijl, met een naam die ongeveer hetzelfde betekent als “kleine bootjes die tussen hemel en aarde varen”.
月界の御子 (Gekkai no Miko)
De release datum voor het album was gepland voor 31 januari 2018, maar de muziekvideo voor “月界の御子” (Gekkai no Miko) werd al begin oktober 2017 via het officiële YouTube kanaal van D bekendgemaakt. Niet zo gek, als je in je achterhoofd houdt dat 浅葱 (ASAGI) nog steeds een volledig lid van D is en z’n solo werk echt een zijspoor is. “月界の御子” (Gekkai no Miko) behoort tot de wereld van “竹取物語” (Taketori Monogatari), oftewel “Het Verhaal van de Bamboe-hakker” in het Nederlands, en verbindt het verleden, heden en toekomst met de afstammelingen van “かぐや姫” (Princess Kaguya). Maar wel met de unieke expressie en visie van, je raad het al, 浅葱 (ASAGI).
Het verhaal van “竹取物語” (Taketori Monogatari) is door een onbekende autheur geschreven aan het einde van de 9e of begin van de 10e eeuw tijdens de Heian periode, en wordt gezien als het oudste overlevende werk in monogatari vorm. Het vertelt het verhaal van Kaguya-hime (Prinses Kaguya), een prinses van de maan wie gevonden werd in de stengel van een groeiende bamboe plant. Wanneer ze opgroeit trekt haar schoonheid de aandacht van niet een, maar wel vijf mannen trekt die graag met haar zouden willen trouwen. Maar ze stuurt ze allemaal weg door ze een onmogelijke taak te geven, totdat ze de aandacht van de Keizer van Japan trekt. Aan het einde van het verhaal vertelt ze haar hemelse afkomst en keert ze terug naar de maan.
畏き海へ帰りゃんせ (Kashikoki umi e kaeryanse)
De titel van het volgende nummer kan vertaald worden naar “Keer terug naar de ontzagwekkende zee”, en neemt de vorm aan van een ballad met een langzamer tempo, wat ook bijdraagt aan de emotie voor een nummer dat in verhouding niet zoveel lyrics heeft als je zou denken. Traditioneel en modern komen elkaar ergens in het midden tegen door het gebruik van moderne instrumenten de traditionele manier waarop het verhaal gebracht wordt. Een verhaal over het verlaten van je thuisbasis, met een duistere twist ergens in de lyrics.
花雲の乱 (Hanagumo no Ran)
Als je bekend bent met wat 浅葱 (ASAGI) doet met D, dan zal dit nummer je vanaf de eerste noten al bekend in de oren klinken. (En dat is niet alleen omdat gitarist HIDE-ZOU ook op deze track te horen is.) Het hogere tempo met een krachtigere kern past prima in D’s eigen discografie, maar gecombineerd met de traditionele invloed van dit album wordt het een metal-achtig nummer met een hoger tempo, en natuurlijk 浅葱 (ASAGI)’s bekende manier van zingen. “花雲の乱” (Hanagumo no Ran) kan vertaald worden naar iets als “bloemen wolk turbulentie”, waarin het nummer gebruik maakt van het laatste Kanji symbool (乱 / Ran) om de rebelse aard die ook terugkomt in de lyrics wat extra kracht bij te zetten.
隠桜 (Ome Zakura)
Net als z’n voorganger is “隠桜” (Ome Zakura) een nummer dat zonder problemen in de tracklist van een D-album geschoven kan worden in plaats van een 浅葱 (ASAGI) solo album. Door gebruik te maken van de snelheid waar 浅葱 (ASAGI)’s werk bekend om staat (ongeacht voor welk project het is), weet hij “隠桜” (Ome Zakura), wat “Verborgen Sakura” betekent in het Nederlands, om te toveren in een krachtig speed-metal nummer met een ietwat langzame start. In het refrein vraagt hij “Verborgen Sakura, kun je me gek maken met een lach?”, maar de echte vraag is waarschijnlijk, kan hij ons als de luisteraar ook laten lachen met zijn typische stijl?
螢火 (Hotarubi)
Het tempo wordt wat omlaag gebracht met “螢火” (Hotarubi), maar dit nummer maakt duidelijk gebruik van de Koto, waardoor een vriendelijkere en kalmere sfeer gecreeërd wordt, maar traditioneel en modern alsnog samenkomen door de meer heavy-achtige kern van het nummmer. “螢火” (Hotarubi) is in het Nederlands zoiets als “de gloed van een vuurvliegje”, een gevoel dat 浅葱 (ASAGI) naar mijn mening om heeft weten te zetten in muziek, dankzij het gebruik van de Koto. Dit alles terwijl de lyrics een subtiele hint bevatten van een leger dat zich voorbereidt op de strijd.
大豺嶽〜月夜に吠ゆ〜 (Ooyamaimedake ~Tsukuyo ni Hoe yu~)
“大豺嶽〜月夜に吠ゆ〜” (Ooyamaimedake ~Tsukuyo ni Hoe yu~) doet z’n naam absoluut eer aan in zowel geluid als z’n woorden, zeker als je je bedenkt dat het vertaald kan worden naar zoiets als “blaffen op een nacht die door de maan verlicht wordt”. Er is een gevoel van vastberadenheid, welke alleen omschreven kan worden door iets dat inderdaad blaft, zoals een wolf of een grote hond, maar ook in een gevecht. “螢火” (Hotarubi) wist de essentie van samurai al te omschrijven als je een beetje tussen de regels door leeest, maar “大豺嶽〜月夜に吠ゆ〜” (Ooyamaimedake ~Tsukuyo ni Hoe yu~) weet ditzelfde gevoel te pakken, en er nog wat meer vastberadenheid aan teoe te voegen waardoor er een redelijk hoog-tempo vechtnummer gecreeërd wordt met de instrumenten terwijl de woorden deze vastberadenheid nog meer kracht bijzetten. Het traditonele instrument in dit nummer is de Shamisen, welke subtiel is in verhouding tot de andere instrumenten, maar daardoor juist een extra laag aan het nummer tussen al deze chaos toevoegt.
冬椿 〜白妙の化人〜 (Fyuytsubaki ~Shirotae no Kenin~)
Het vorige nummer was niets meer dan vastberadenheid, maar 冬椿 〜白妙の化人〜 (Fyuytsubaki ~Shirotae no Kenin~) is juist over de gevoelens erna. Het tempo wordt teruggebracht tot een ballad, waarin ook weer gebruik gemaakt wordt van de Shamisen, maar ook de Koto om de trieste woorden van 浅葱 (ASAGI) extra kracht bij te zetten. De titel van het nummer kan in het Nederlands gelezen worden als “Winter Camelia ~Witte Mysterieuze Persoon~”, maar de lyrics vertellen een poëtisch verhaal van eenzaamheid en verdriet.
Normaal gesproken ben ik van mening dat 浅葱 (ASAGI)’s stem zichzelf niet leent voor de ballad-stijl nummers, maar in dit geval weet hij het verhaal op een emotionele manier te brengen die je eerder zou verwachten in een theater. De hoofdattractie in dit nummer zijn echter de instrumenten, want deze voegen in combinatie met 浅葱 (ASAGI)’s stem zo ontzettend veel aan het nummer toe.
白面金毛九尾の狐火玉 (Hakumen Kinmou Kyuubi no Kitsune Hidama)
Als ik je zou vragen wat een van de meest bekende wezens in de Japanse folklore is, dan is de kitsune (of “vos met negen staarten”) ergens in je top 5 te vinden, toch? Dus met een thema van Japanse folklore is het niet zo gek dat 浅葱 (ASAGI) dit wezen ook in z’n album verwerkt heeft denk je ook niet?
Vossen zijn behoorlijk sierlijke dieren, maar ze zijn ook speels. Op die sierlijke manier. Met het traditionele geluid van de Shamisen en de Koto danst 浅葱 (ASAGI)’s stem door de woorden van dit nummer, evenals de kitsune zelf. Aangezien het leven van deze vos met negen staarten in dit nummer beschreven wordt als speels, het drinken van sake, het eten van rijst cakejes en dansen. Een kitsune staat bekend om z’n talent om van vorm te veranderen en daardoor de mensen die ze tegen komt om de tuin te leiden.
Dit nummer is ook een prima voorbeeld van “tradtioneel ontmoet modern”, aangezien de Shamisen en Koto beiden in perfecte harmonie spelen met de elektrische gitaar, drums en bas van onze moderne wereld, en daarmee alles samenbrengen als een geheel. “Wat de wereld betreft zijn de bloemen van gisteren de dromen van vandaag”, een tekst die ook op meerdere manieren geïnterpeteerd kan worden, denk je ook niet?
鬼眼羅 (Kimera)
Demonen, of “鬼” (Oni) in het Japans, komen ook vaak voor in de Japanse folklore. En met hen komt een chaos zoals alleen zij kunnen creeëren. “鬼眼羅” (Kimera) belichaamt deze chaos van begin tot eind, waardoor het een high speed metal nummer met een traditionele twist wordt, ondanks het feit dat er geen traditionele instrumenten op deze track gebruik worden. Ik heb niet echt laten weten welke artiesten op welke nummers meespelen, maar voor deze wil ik een uitzondering maken want je kunt de stijl van zowel Leda (Far East Dizain) en MiA (MEJIBRAY) zo goed terughoren in de gitaren van dit nummer. Als je bekend bent met hun werk natuurlijk, want anders betekenen deze namen helemaal niets. Maar beide heren zijn er bekend in de ヴィジュアル系 (Visual Kei) genre door hun snelle gitaar riffs, en die komen ook zeker in dit nummer terug.
雲の通ひ路 (Kumo no Tsuuhiro)
De snelheid van het album wordt nogmaals omlaag gebracht met nog een ballad, dit keer in de vorm van “雲の通ひ路” (Kumo no Tsuuhiro), of “de doorgang van de wolk” in het Nederlands. Dit nummer praat over tegenstrijdigheden, maar in verschillende vormen. Daarnaast is het ook het enige nummer waarin geen gebruik gemaakt wordt van moderne instrumenten. Het zijn alleen een Wadaiko (Japanse drum) en een Koto. De snelheid van dit nummer is ook langzamer dan het vorige ballad, “冬椿 〜白妙の化人〜” (Fyuytsubaki ~Shirotae no Kenin~), waarin het element sneeuw was. In dit nummer is het water, en 浅葱 (ASAGI) is er zeker in geslaagd om de progressie van het nummer te laten klinken alsof het een stromende rivier is.
妖刀玉兎 (Youtou Gyokuto)
“妖刀玉兎” (Youtou Gyokuto) is, afgezien van de eerste track, het kortste nummer op het album, en ook alleen terug te vinden op de Regular editie. De titel kan gelezen worden als “Het Magische Zwaard van de Maan” in het Nederlands, maar ik moet toegeven dat ik hier wat vrijheid neem met de vertaling (want andere mogelijkheden zijn “behekst zwaard” of “demonisch zwaard”, maar ik kan geen duidelijke verwijzing vinden voor welke hier bedoeld wordt, dus ga ik voor persoonlijke voorkeur).
Zoals ik al zei is het een kort nummer dat slechts een kort gedeelte van het verhaal dat dit album de luisteraar wil vertellen bevat. Als je de Limited editie hebt dan mis je dit nummer niet eens, het geeft slechts aan dat de schat die verborgen is in het paleis van de maan … dit zwaard is.
物の怪草子 (Mononoke Soushi)
Het turbulente verhaal van 斑 (Madara) wordt voortgezet met “物の怪草子” (Mononoke Soushi), welke onmiddelijk het label van “meest aggressieve nummer op het album” verdient (ook al is het af en toe kantje boord in vergelijking met de chaos die door “鬼眼羅” (Kimera) gepresenteerd werd). De titel van het nummer betekent “Monster van Dingen” in het Nederlands, en het nummer schetst een duidelijk beeld van een 百鬼夜 (Hyakki Yagou), wat letterlijk vertaald kan worden als “Nachtelijke Parade van Honderd Demonen” in de Japanse folklore. Hierin gaan de Youkai (de Japanse bovennatuurlijke wezens) in de zomermaanden ’s nachts de straat op. Iedereen die getuige is van deze processie zal zeker sterven, tenzij ze beschermd zijn.
浅葱 (ASAGI)’s lyrics beschrijven zo’n nacht niet in detail, maar het schetst wel een duidelijk beeld ervan, en de instrumenten zorgen voor de vibe die de woorden niet kunnen vertolken. De Shamisen speelt ook een prominente rol in dit nummer terwijl deze gemixt wordt met de twee elektrische gitaren. Deze worden in dit nummer gespeeld door de lead-gitarist van D, Ruiza, en SYU van GALNERYUS. Beiden zijn, net als Leda en MiA in “鬼眼羅” (Kimera), bekende namen in het ヴィジュアル系 (Visual Kei) genre vanwege hun spectaculaire riffs, en gecombineerd vormen ook zij een unieke combinatie die zeker aan het demonische aspect van “物の怪草子” (Mononoke Soushi) toevoegt.
アサギマダラ (Asagimadara)
Het laatste nummer van het album is ook weer een ballad, en ondanks dat ook dit nummer geen gebruik maakt van de traditionele instrumenten die we op het album hoorden, heeft dit nummer wel de meeste verschillende instrumenten. Zoals een elektrische piano, twee violen, een altviool, en een cello, en natuurlijk de bekende gitaar, bas en drums.
De naam van de artiest is ASAGI, en de naam van het album is MADARA. Combineer deze twee en je krijgt ASAGIMADARA, toch? Uh, ja, dat klopt, maar het is niet de verwijzing die hier gemaakt wordt. De Regular editie heeft een andere cover dan de Limited editie, namelijk een “Parantica sita” vlinder. En wat is de naam van deze vlinder in het Japans? Jazeker wel, “Asagimadara”. Daarnaast refereren de lyrics ook vlinders, mocht je nog niet helemaal zeker zijn van deze verwijzing.
“アサギマダラ” (Asagimadara) dient als een geweldige afsluiter van de reis die dit album met je maakt, en ik moet zeggen dat ik persoonlijk erg blij ben dat ik de tijd heb genomen om wat dieper in dit album te duiken dan er alleen naar te luisteren. Ik begrijp meteen hoe een hoop van deze referenties en traditionele folklore de plank enorm misgeslagen hebben buiten Japan, maar ik hoop wel dat ik je met dit review een andere kant van dit album heb laten zien dan wat je aanvankelijk dacht. En hoe uniek het is, niet alleen in de wereld van ヴィジュアル系 (Visual Kei) en moderne muziek in het algemeen.
Conclusie
浅葱 (ASAGI) heeft een solo album weten te creeëren dat zowel een nieuwe- als bekende richting voor hem is. De combinatie van de traditionele instrumenten en de folklore in de lyrics met de visuele presentatie van het hele project past zonder twijfel in het ヴィジュアル系 (Visual Kei) genre. Sommige referenties zijn duidelijker, zoals het verhaal achter het tweede nummer “月界の御子” (Gekkai no Miko), en sommige zijn een stuk subtieler waardoor je echt tussen de regels van de lyrics door moet lezen.
Maar zelfs als je niets van de traditionele Japanse cultuur of folklore af weet, weet 浅葱 (ASAGI) met zijn muziek te vermaken. Deze richting is een nieuwe, maar wel met zijn bekende stijl. Als je bekend bent met het werk van D dan zal 浅葱 (ASAGI)’s solo werk je ook zeker kunnen boeien, ongeacht of de referenties langs je heen gaan of niet.
浅葱 (ASAGI) heeft een bepaalde manier van optreden gecreeërd die hij door de jaren heen geperfectioneerd heeft, en dit komt samen in de vorm van 斑 (Madara). D heeft al eerder de temperatuur van het spreekwoordelijke water getest door een teen in de traditionele cultuur te duwen met “桜花咲きそめにけり” (Ouka saki some ni keri), of zelfs de overstap te maken naar Chinese cultuur met “皇帝 ~闇に生まれた報い~” (Huang Di ~Yami ni Umareta Mukui~). Het is dus geen verrassing dat 浅葱 (ASAGI) de knop open draait naar volume 11 met dit album, en daarmee zijn traditionele cultuur naar een modern publiek brengt die zich er zelf wellicht niet in verdiept zuden hebben, zelfs niet in Japan.
Het gebruik van niet alleen moderne maar ook traditionele instrumenten geeft het album meerdere lagen, maar dat doen de gastmuzikanten die hij voor ongeveer elke track uitgenodigd heeft ook. Dat alles wordt gecombineerd in een album dat niet alleen een genre aanspreekt, maar de aandacht zou moeten trekken van behoorlijk wat genres.
Als je op zoek bent naar een reis, geef 斑 (Madara) dan een kans, want nogmaals, ook al interesseert de culturele lading je helemaal niet, het is een een album dat een breed scala van luisteraars aanspreekt met de muziek alleen al. Een stuk breder dan het publiek wat hij normaliter met D aanspreekt!
Release informatie
Ben je geïnteresseerd in het idee om de artiest te steunen door je eigen kopie van de release aan te schaffen? Dan heb ik hier wat informatie om je op weg te helpen:
01. 天地行き来る小船 (Ametsuchi iku kuru kofune) 02. 月界の御子 (Gekkai no Miko) 03. 畏き海へ帰りゃんせ (Kashikoki umi e kaeryanse) 04. 花雲の乱 (Hanagumo no Ran) 05. 隠桜 (Ome Zakura) 06. 螢火 (Hotarubi) 07. 大豺嶽〜月夜に吠ゆ〜 (Ooyamaimedake ~Tsukuyo ni Hoe yu~) 08. 冬椿 〜白妙の化人〜 (Fyuytsubaki ~Shirotae no Kenin~) 09. 白面金毛九尾の狐火玉 (Hakumen Kinmou Kyuubi no Kitsune Hidama) 10. 鬼眼羅 (Kimera) 11. 雲の通ひ路 (Kumo no Tsuuhiro) 12. 物の怪草子 (Mononoke Soushi) 13. アサギマダラ (Asagimadara) DVD 01. 月界の御子 (MV) (Gekkai no Miko) 02. 月界の御子 (MV with lyrics) (Gekkai no Miko) 03. 月界の御子 (MV Making) (Gekkai no Miko) |
|
01. 天地行き来る小船 (Ametsuchi iku kuru kofune) 02. 月界の御子 (Gekkai no Miko) 03. 畏き海へ帰りゃんせ (Kashikoki umi e kaeryanse) 04. 花雲の乱 (Hanagumo no Ran) 05. 隠桜 (Ome Zakura) 06. 螢火 (Hotarubi) 07. 大豺嶽〜月夜に吠ゆ〜 (Ooyamaimedake ~Tsukuyo ni Hoe yu~) 08. 冬椿 〜白妙の化人〜 (Fyuytsubaki ~Shirotae no Kenin~) 09. 白面金毛九尾の狐火玉 (Hakumen Kinmou Kyuubi no Kitsune Hidama) 10. 鬼眼羅 (Kimera) 11. 雲の通ひ路 (Kumo no Tsuuhiro) 12. 妖刀玉兎 (Youtou Gyokuto) 13. 物の怪草子 (Mononoke Soushi) 14. アサギマダラ (Asagimadara) |
Artiest: 浅葱 (ASAGI)
Release: 斑 (Madara) (album)
Release datum: 31 januari 2018
CD nummer: YICQ-10401 (Limited edition) / YICQ-10402 (Regular edition)
雪 (Yuki) is de eigenaar en voornaamste drijfveer achter Arlequin.
Zij startte het project oorspronkelijk in 2009 als fotograaf onder de naam Arlequin Photography, maar kreeg steeds meer interesse in journalistiek en vertalingen. Door deze interesses zijn interviews en reviews aan het project toegevoegd, totdat het in 2021 uiteindelijk tegen de muren rondom de term "fotograaf" aan botste en Arlequin Magazine aan de mix toegevoegd werd.
雪 (Yuki) is een Nederlandse met een diploma voor grafisch design, wat haar ook de voornaamste persoon achter Arlequin Creations maakt.
Na al deze jaren is zij nog steeds de voornaamste persoon die de interviews en live foto's die je op Arlequin ziet verzorgt, maar daarnaast doet ze ook een flink deel van de reviews en het werk achter de schermen.
Ze spreekt Nederlands en Engels op hoog niveau, maar begrijpt ook Japans en Duits.