Tegen het einde van 2018 sprak ik met 龍-RYU- over zijn nu voormalige project “OROCHI”, een project waar hij de afgelopen 15 jaar al zijn liefde voor muziek en de traditionele Japanse culuut in gestopt heeft, om zo een “samurai rock” band te creeëren. De band kwam voor het eerst naar Nederland in 2011, en in de jaren die volgden kwam hij nog een paar keer, en werd hij aardig bekend door zijn theaterale optredens.
Maar na 15 jaar was het tijd voor “OROCHI” om met pensioen te gaan, aangezien de originele leden allemaal vertrokken waren en het altijd-veranderende support members-dingetje deed het project geen goed. Ondanks dat hij nog steeds muziek uitbracht onder de naam “OROCHI” werd 龍-RYU- al bij z’n eigen naam genoemd als hij een show in Japan speelde.
2019 was amper ingeluidt, en het bericht dat “OROCHI” officiëel stopte werd de wereld ingestuurd. Kort daarna kwam hij terug onder de naam “ソメイヨシノ (Somei Yoshino)” . Ik oktober van hetzelfde jaar kwam 龍-RYU- terug naar Europa, vergezeld door gitarist MASASHI -een van de leden van de nieuwe support band van het project-, voor een korte mini-tour door Europa. Tijdens deze tour bezocht hij Duitsland, Nederland, België en Frankrijk.
Dit lijken me meer dan genoeg redenen om 龍-RYU- voor een nieuw interview te vragen waarin we even bij kunnen kletsen, toch? Dus, laten we niet langer wachten en…
Let’s start!
Om meteen maar met de deur in huis te vallen wil ik het interview beginnen met de disbanding van “OROCHI” en het begin van “ソメイヨシノ (Somei Yoshino)”. Waarom heb je na bijna 15 jaar toch uiteindelijk besloten om met “OROCHI” te stoppen? Je hebt me verteld dat je moeite had met het vinden van support muzikanten, maar heeft dit invloed gehad op de beslissing?
龍-RYU-: Ik heb van 2004 tot 2019 aan “OROCHI” gewerkt. En het is wat verwarrend, want het is niet echt een disbanding, ik heb de naam veranderd in “ソメイヨシノ (Somei Yoshino)”, en sinds 2015 ben ik een solo-zanger. Tegenwoordig gebruiken meer en meer mensen dezelfde stijlen (de combinatie van traditionele Japanse instrumentsen met Westerse popmuziek), maar ik wil geen deel uitmaken van de massa. Ik wil iets unieks doen. Ik wil niet “normaal” zijn zoals de anderen.
Ik speel momenteel de Japanse fluit, zoals de drakenfluit (RYU-TEKI en non-kan, welke beiden bespeeld worden in Noh opera en Kabuki) en Shino-bue. Ik speel ook koto en Satsuma Biwa (een gitaar die bespeeld werd door Japanse samurai van de Satsuma clan). Ik ben ook begonnen met het bespelen van shamisen en shakuhachi. Je kan deze instrumenten hopelijk snel terughoren in mijn muziek! (lacht)
Net zoals met “OROCHI” werd “ソメイヨシノ (Somei Yoshino)” aan ons voorgesteld met een volwaardige support band. Je had erg moeite met support vinden voor “OROCHI”, maar nu heb je een volledige band? Hoe heb je ineens zoveel geluk?
龍-RYU-: Nou… Een van mijn managers heeft dit geregeld. Voordat we begonnen met de opnames voor de muziekvideo voor 祇園-GION- had ik geen van hen ontmoet. Dus je kan je wel voorstellen dat ik behoorlijk nerveus was, ik moest werken met mensen die ik pas momenten voor dat de camera’s aan gingen had ontmoet. Het was ook nog eens middenin de winter, een erg moeilijke tijd voor een muziekvideo met dit thema.
Alle support members hebben hun eigen en unieke persoonlijkheid. Zoals MASASHI in het bijzonder, ik heb hem aangeraden om YouTube video’s in he tEngels te maken omdat zijn Engels erg goed is. Hij is een lang jaar in Amerika geweest en dat heeft hem echt geholpen om z’n Engels te verbeteren.
Je weet dat mijn Japans niet zo heel erg goed is, dus ik was op zoek naar de betekenis van de nieuwe naam, en ik kon je project niet terugvinden op Google! Ik vond wel een hoop informatie over kersenbloesem, dus mag ik naar het verhaal achter de naam vragen?
龍-RYU-: Ik moet wat SEO (Search Engine Optimization) voor de naam hebben ja, ik weet het! (lacht)
Het is eigenlijk een hele populaire naam, “Somei Yoshino”is de mooiste sakura (kersenbloesem) in z’n soort. Met dit project wil ik de sakura benadrukken, daarom heb ik voor deze naam gekozen.
Ik snap het! Je wild us de sakura benadrukken! Maar toen ik naar de nieuwe MV voor het nummer “祇園-GION-“ keek kwam dit eigenlijk niet op me over.. Lag dit aan het seizoen waarin de MV gefilmd is? Want de sakura bloeien niet in de winter?
龍-RYU-: Nou ja… De MV is in december gefilmd. Ik krijg op het slechtste moment van het jaar het idee om een muziekvideo te gaan filmen, eerlijk waar. Dit keer du sook.
Zoals ik zei kende ik geen van de members totdat de opnames begonnen. Een van mijn managers heeft ze support leden gevonden, hij heeft ook de locatie en de camera crew geregeld. Ik was erg verbaasd over hoe aardig iedereen was, omdat ik ze niet van te voren ontmoet had. Het was erg zenuwslopend om met het idee van “vreemde mensen op de set” rond te lopen, en ik was bang dat ik er gedemotiveerd van zou raken, maar het bleek allemaal heel erg mee te vallen en dat was een grote verrassing. Ik maakte toen pas kennis met iedereen. Alsof het zo moest zijn.
Het verhaal van “祇園-GION-“ gaat over liefde in Kyoto. “Gion” is de naam van het land, en toevallig is het ook een heilige plaats in oud-India.
De sakura in de video is de “Kanzakura” variant, wat “koude sakura die in de winter bloeit” betekent. De taal van de “Kanzakura” is “lacht naar je”. Dit drukt ook het verhaal achter het nummer uit.
Je hebt een paar nieuwe nummers voor de allereerste release als “ソメイヨシノ (Somei Yoshino)” gemaakt, maar waarom heb je voor “祇園-GION-“ als de eerste muziekvideo gekozen?
龍-RYU-: Ik heb het arranging-gedeelte helemaal alleen voor dit nummer gedaan. Voor “桜咲ク花ノ街 -Sakura saku Hana no machi” had ik een co-arranger die de piano tracks voor een aantal nummers voor me gespeeld heeft. Zoals ik al eerder in het interview zei, vanaf “祇園-GION-“ heb ik het arrangen zelf gedaan. Ik ben nu vijf jaar bezig met het opnieuw leren van muziek, maar “祇園-GION-“ was het allereerste originele nummer wat ik helemaal in m’n eentje gedaan heb. Dus daarom heb ik voor dit nummer gekozen.
Mini-tour door Europa
In de introductie heb ik al laten weten dat je recentelijk weer in Europa was, deze keer onder je nieuwe naam. In Duitsland was je bij de conventie als de muzikale gast, maar je was ook even docent. Je hebt namelijk een workshop gegeven over de traditionele Japanse fluit. Hoe was deze ervaring voor je?
龍-RYU-: Het was erg leuk om even leraar te zijn, maar het is ontzettend moeilijk om de Japanse fluit voor zoveel mensen tegelijkertijd te spelen. Het is heel erg moeilijk, en slechts 50% van de mensen die naar de workshop kwamen slaagden erin om er geluid uit te krijgen. Het is gewoon een erg moeilijk instrument.
Ik wik ook een instructievideo voor YouTube maken waarin ik in het Engels uitleg hoe je de Shino-bue fluit bespeelt.
Ondanks dat je zo’n moeilijk instrument moest uitleggen, zou je het nog eens willen doen als de kans zich voordoet?
龍-RYU-: Absoluut. Als mensen het leuk vinden wil ik het doen. Sommige mensen geven les op een school, maar niet online zoals ik hier deed. Dus het zou voor mij niet zo moeilijk zijn als ik het online zou doen in plaats van in het lokaal.
Je hebt een behoorlijk uniek genre, zelfs binnen de grenzen van ヴィジュアル系 (Visual Kei), maar afgelopen oktober was je in Nederland, waar je het podium deelde met “DEFINE ME” en “ZEROSHIKI”. Beide bands maken totaal andere muziek dan jij, en een ervan is niet eens een “Japanse band”. Vind je het leuk om met bands uit andere genres te spelen, of zou je liever iets hebben wat dichter bij je eigen genre ligt?
龍-RYU-: Dit was zeker goed. Het enige waar ik deze tour spijt van heb is dat ik niet de hele support band mee kon nemen. Ik ben erg blij met hen en samen optreden is erg leuk. Met een backing track is het toch anders… Het is niet hetzelfde. Ik moet de sound engineer in Musicon een compliment geven hoor, ik vond dat hij het geweldig gedaan heeft!
Maar om de vraag te beantwoorden: ik speel liever met artiesten uit andere genres. Er zijn niet veel Japans die een vergelijkbare sound hebben met mijn band, zelfs niet in Japan. Sommigen van hen hebben wel een volging weten te creeëren, maar het is erg moeilijk om in dit genre te overleven. Daarom zijn de meeste van hen inmiddels gestopt. Ik wil ook geen kopiëerapparaat zijn. Als ik met een andere artiest met een heel ander geluid speel dan klinken we niet hetzelfde. Ik vind het leuk om met elk ander muziekgenre te spelen om eerlijk te zijn.
Je kon helaas niet de hele band meenemen, maar MASASHI als gitarist kon wel. Hij vertelde me dat het voor hem de eerste keer was dat hij in Europa was, maar voor jou is het niet de eerste keer. Heb je nog gids kunnen spelen voor hem?
龍-RYU-: Een beetje. Ik heb een paar keer gids gespeeld voor hem, maar zoals ik al eerder zei is hij een jaar in Amerika geweest. Hij is erg onafhankelijk en kan zonder hulp overbrengen wat hij wil omdat zijn Engels best goed is. Als ik iemand anders meegebracht had dan zou ik waarschijnlijk meer in de rol van gids moeten kruipen, maar met hem was dat echt niet nodig.
Zoals ik net al zei ben je hier best vaak geweest. Maar ben je tijdens deze mini-tour nog ergens “voor het eerst” geweest? Want ik kan me niet voorstellen dat je alles al hebt gezien…
龍-RYU-: Jazeker. Ik ben naar … (een lange pause) Versailles geweest. Ik weet niet hoe ik dat moet uitspreken want de Europese uitspraak is anders dan de Japanse. En dan heeft iedere taal ook nog z’n eigen variant hier… Maar dat is een plek waar ik nog niet eerder geweest was. En het was geweldig. Toen ik daar was heb ik een video gemaakt, en deze zal ik in de toekomst op YouTube zetten.
Deze tour heb je niet alleen de nummers gespeeld die je special voor “ソメイヨシノ (Somei Yoshino)” gemaakt hebt gespeeld. Mensen die al eerder naar een van je shows zijn geweest zullen “Hannya” zeker herkennen. Wat was de reactie van het publiek op deze mix van oude en nieuwe nummers?
龍-RYU-: Sommige nummers zijn inderdaad nieuw, zoals “祇園-GION-“, “薄紅-USUBENI-“ en “ゆびきり-YUBIKIRI-“. Sommige mensen in het publiek zijn vaker bij mijn shows geweest, dus ik denk dat zij wel weten dat er oudere nummers zijn. “Hannya” is ook erg makkelijk te onthouden…
Musea, geschiedenis en samurai
Ik heb nog een paar vragen over, maar hierin wil ik graag wat over jou vragen, en niet zozeer over je projecten. Bijvoorbeeld, waarom heb je gekozen om muzikant te worden in plaats van een kantoorbaan of zo?
龍-RYU-: Ik ben eigenlijk geboren in een samurai familie. Ik ben nog nooit in loondienst bij iemand anders geweest. Ik houd van muziek, vrijheid en de natuur.
Je speelt al lange tijd in dit genre, maar zoals je zelf ook al zei, het is niet het makkelijkste genre. Waarom heb je er toch voor gekozen? Wat trekt jouw aandacht keer op keer opnieuw dat je er toch bij terug blijft komen?
龍-RYU-: Als kind vond ik het geweldig om kastelen te bezoeken… Maar mijn moeder was ook erg streng. Ik mocht geen manga lezen van haar. Er is echter een speciale manga die zich erg richt op geschiedenis. Ik geloof dat er twintig boeken in deze serie zijn, maar het leert de lezer de geschiedenis van de wereld, China en Japan. Ik heb deze boeken vaak gelezen, maar dat was ook omdat ik geen andere manga had. Ik heb zoveel kastelen bezocht en ik vond de traditionele “Yoroi” harnassen die daar stonden altijd zo mooi. En natuurlijk de zwaarden ook. Ik ben naar zoveel musea geweest.
Toen ik ouder was en naar de universiteit ging speelde ik normale rockmuziek. Ik kwam destijds een poster tegen waar vijf mannen op stonden, en het leek alsof ze muzikanten waren, maar ze droegen allemaal Ronin-stijl* kimono’s. Ik zag dit poster en vond het zo cool. Ik had destijds een pop-band en ik stuurde hen een foto die ik van het poster gemaakt had. Ik was in Japan, maar de bandleden waren in Australië. Ik vond het concept gewoon zo geweldig. Alle mensen met wie ik destijds muziek maakte waren het hiermee eens en zo kwam “OROCHI” in december van datzelfde jaar tot leven. Hiermee veranderde ik ook van een normale Japanse band die pop-nummers in Australië zong in “OROCHI”’s stijl.
*Ronin waren de armste samurai, degenen die geen meester hadden.
Je bent je social media accounts de laatste keer mee ren meer gaan gebruiken. Is er nog iets wat je daarover kwijt wilt?
龍-RYU-: Social media zijn de laatste tijd steeds belangrijker geworden. Vergeleken met vorig jaar is er echt al veel meer activitiet daar. Daarom probeer ik mijn accounts ook meer te gebruiken. Het is wel even wennen hoor… Ik prober ook voornamelijk Engels op mijn accounts te gebruiken zodat ik meer mensen wereldwijd kan bereiken, en zo kunnen we samen van de muziek genieten.
Helaas betekent dit dat we bij de laatste vraag aangekomen zijn… We kunnen dit! Heb je nog een bericht voor iedereen die het interview leest?
龍-RYU-: Een boodschap voor iedereen? Dankjewel dat je ook deze keer mijn interview gelezen hebt! We komen terug! Ik denk dat ik meer video’s en social media posts in het Engels zal maken in de nabije toekomst, zodat meer mensen van de muziek kunnen genieten. Ik zal binnenkort ook een paar nummers in het Engels zingen…
Een kleine bonus…
Zoals al in het interview gezegd werd, 龍-RYU- was tijdens deze mini-tour door Europa niet alleen. Hij was samen met MASASHI, een van de nieuwe support members voor “ソメイヨシノ (Somei Yoshino)”. Daarom heb ik hem ook gevraagd of hij nog iets wilde delen over zijn allereerste bezoek aan ons continent, en je raad het waarschijnlijk al, maar dat wilde hij wel!
MASASHI: Alles wat ik gekregen heb tijdens mijn tour door Europa was geweldig! Iedereen die ik van jullie ontmoet heb maakte mijn allereerste keer in Europa onvergetelijk.
Dankjewel dat jullie ons met open armen verwelkomden, en dankjewel dat jullie van Japanse muziek en Japanse cultuur houden! Ik hoop dat ik in de toekomst nog een keer kan komen!
Ik heb in de steden waar we waren rondgelopen op vrije dagen, en ik raakte een keer flink verdwaald. Ik sprak iemand aan en ik was verbaasd over hoe aardig ze tegen mij waren ondanks dat ik daar stond met m’n gifgroene haar! Ik waardeer hun hulp enorm. Het eten was ook ontzettend leker, de gebouwen waren indrukwekkend… Ik mis deze momenten echt heel erg, nu al…
MASASHI heeft natuurlijk ook zijn eigen social media accounts, waar hij regelmatig gitaar covers van nummers van artiesten als X JAPAN en Acid Black Cherry upload. Als je hier interesse in hebt kun je hem terugvinden op Facebook, Instagram en Twitter!
Volg 龍-RYU-
雪 (Yuki) is de eigenaar en voornaamste drijfveer achter Arlequin.
Zij startte het project oorspronkelijk in 2009 als fotograaf onder de naam Arlequin Photography, maar kreeg steeds meer interesse in journalistiek en vertalingen. Door deze interesses zijn interviews en reviews aan het project toegevoegd, totdat het in 2021 uiteindelijk tegen de muren rondom de term "fotograaf" aan botste en Arlequin Magazine aan de mix toegevoegd werd.
雪 (Yuki) is een Nederlandse met een diploma voor grafisch design, wat haar ook de voornaamste persoon achter Arlequin Creations maakt.
Na al deze jaren is zij nog steeds de voornaamste persoon die de interviews en live foto's die je op Arlequin ziet verzorgt, maar daarnaast doet ze ook een flink deel van de reviews en het werk achter de schermen.
Ze spreekt Nederlands en Engels op hoog niveau, maar begrijpt ook Japans en Duits.