Crossfaith is een Japanse metalcore band uit Osaka, en deze vijf heren maken al samen muziek sinds de band gevormd werd in 2006. Best indrukwekkend, denk je niet?
Hun werk is voornamelijk bekend door de combinatie van metalcore, dubsteb en andere vormen van elektronische muziek, welke echt tot z’n recht komen tijdens hun live shows.
De mannen zijn momenteel op een wereldtournee om hun nieuwste album “EX_MACHINA” te promoten, en natuurlijk maken ze daarvoor ook een stop in Nederland. Vandaag is het precies zes jaar geleden sinds hun eerste optreden in Nederland. Wat toevallig!
Voor dit interview konden we om de tafel zitten met zanger Kenta, die ons behoorlijk wat interessante dingen te vertellen had.
Dus, laten we er niet langer omheen draaien, en…
Let’s Start!
Natuurlijk zijn er genoeg mensen die heel goed weten wie jullie zijn, maar zou je Crossfaith ook nog even voor kunnen stellen aan de mensen die jullie nog niet kennen, zodat we even allemaal op een lijn zitten?
Kenta: Uhm… Japanse Futuristische Metal, misschien? Ik denk dat dat de beste manier is om onze muziek als Crossfaith te vertalen in woorden.
Ik duik er maar meteen vol in. Vandaag is het precies zes jaar geleden sinds jullie allereerste optreden als Crossfaith hier in Nederland! Als je terugkijkt op deze zes jaar, hoe zie je jezelf vandaag?
Kenta: We hebben natuurlijk nu veel meer fans dan we toen hadden, maar ik spreek voor ons allemaal als ik zeg dat we altijd zo dankbaar zijn dat deze fans ons de mogelijkheid hebben gegeven om in het buitenland op te kunnen treden. Nederland is een van mijn favoriete landen, want het is hier altijd overal zo mooi. Ik liep eerder vandaag rond in Haarlem en het was zo mooi.
Er is wel een grote verandering voor mij persoonlijk. In 2012 gaf ik niet echt veel om mijn stem, maar nu moet ik ervoor zorgen dat deze tijdens de tour in goede conditie blijft.
Zoals we net al zeiden is het niet je eerste keer hier in Nederland, en meestal krijgen we van artiesten te horen dat ze niet echt tijd gehad hebben om wat van Nederland te zien door het strakke schema, maar hoe zit dat met jou? Heb jij wat van het land gezien tijdens al je bezoeken? Was er iets dat er echt uit sprong?
Kenta: Ik heb vandaag twee of drie uur door de stad gelopen, en ik heb zoveel leuke kledingwinkels en restauranten gezien, en dan natuurlijk de gebouwen… Ik heb het idee dat het hier maar een beetje anders is dan in andere Europese landen, maar jullie hebben zoveel grachten!
Ik zou graag met een kano door de grachten hier varen. Dat heb ik nog nooit gedaan, maar dat zou ik tijdens deze tour graag willen doen.
Je hebt vandaag dus een aantal goede restauranten gezien, maar hoe zit het met het eten hier? Want ik weet zeker dat je tijdens al het reizen wel eens wat vreemds op je bord hebt gehad?
Kenta: Je bedoelt gewoon in het algemeen? We hebben een gerecht in een vreemde kleur gehad, ik heb geen idee wat het was maar het was heel erg roze en het zag er goor uit. Dus ik heb het niet gegeten. Maar toen we hier voor het eerst kwamen in 2012 was alles vreemd en nieuw, dus heb ik niet veel gegeten. Nu durf ik bijna alles wel te eten. En ik weet hoe ik eten moet bestellen. Ik wil niets geks op m’n bord krijgen, dus ik heb inmiddels geleerd hoe ik dat bij het bestellen al kan vermijden.
Avonturen en improvisatie tijdens de tour
Door de jaren heen zijn er verschillende bands geweest die samen met jullie op tour gegaan zijn. Maar hoe vind je dit zelf? Vind je het leuk om met andere bands te spelen, of zou je liever alleen een show spelen?
Kenta: Is het normaal om te touren met maar een band? Voelt dat goed aan? Er zijn erg veel bands die altijd een andere band meenemen op tournee. Ik heb eigenlijk nog nooit een band gezien die een hele tour volledig in z’n eentje doet. Misschien iemand als Justin Bieber of zo, maar hij doet een tournee voor zichzelf.
Touren met een support band is altijd goed, want dan hebben wij ook meer tijd om te ontspannen en we kunnen samen hangen. Plus, ik wil ook dat het publiek de andere band leert kennen. Misschien vinden ze zo iets wat ze heel erg leuk vinden. Dus ja, je kan wel stellen dat ik veel liever met andere bands wil touren dan alleen met Crossfaith.
Voor de show in Hamburg moesten jullie een bericht op social media plaatsen vanwege Tatsu: hij was een beetje te enthousiast geweest tijdens de vorige show, of niet? Waardoor hij zichzelf een beetje had verwond. Ik weet zeker dat dit ook gevolgen had voor het optreden wat jullie voorbereid hadden. Hebben jullie aanpassingen moeten doen om het makkelijker voor hem te maken?
Kenta: Oh ja, zeker wel. Zijn spel was beïnvloed, maar de rest van de groep ook. We hebben een gedeelte van drumgeluiden moeten programmeren omdat hij niet goed kan spelen met een hand. Dus we hebben de stukken waar hij niet bij kon erin moeten programmeren. Maar hij genoot er alsnog van, en wij dus ook.
Als we een slecht humeur krijgen van deze situatie dan lost dat natuurlijk niks op. We proberen allemaal lol te hebben, en in de tussentijd gaat het een heel stuk beter. Hij speelt nu weer met twee handen!
Met zo’n stressvolle situatie weet ik zeker dat jullie wel wat ontspanning konden gebruiken. Velen van ons gebruiken daar muziek voor, en ik neem aan dat jullie dat ook doen. Waar luisteren jullie momenteel naar?
Kenta: Gisteren luisterde ik naar een groep genaamd “Hocus Pocus”, een hiphop groep uit Frankrijk. Ik ben gek op hun werk. Ik luister graag naar de muziek van de landen waar we momenteel zijn, en gisteren waren we in Frankrijk dus een goede kans om ernaar te luisteren.
Ik luister de laatste tijd ook naar “Stay in the Color”, wat akoestische dingen en misschien hier en daar wat hiphop ter ontspanning.
Er is een verschil tussen de muziek waar je naar luistert ter ontspanning, en muziek die je eigen werk beïnvloed. Wat zijn momenteel de invloeden van Crossfaith? Zijn deze door de jaren heen veranderd?
Kenta: We hebben natuurlijk nieuwe elementen, en als je naar ons werk luistert hoor je dat zelf ook. In het begin waren we vooral van de metalcore en dansmuziek zoals “The Prodigy” en “Chemical Brothers”.
We veranderen constant, en daarom is iedere nieuwe plaatanders. Maar we houden altijd in ons achterhoofd dat het Crossfaith moet zijn, zelfs als we een andere muziekstijl spelen. Het is een regel om in de wereld van Crossfaith te blijven, maar verder zijn er voor onze groep geen regels voor het maken van muziek.
De weg van “Xeno” naar “EX_MACHINA”
Over jullie releases gesproken, het verschil tussen “EX_MACHINA” en het voorgaande album “Xeno” is inderdaad groot. Maar wat inspireerde jullie om deze richting op te gaan? Heeft “Linkin Park” veel invloed op jullie gehad voor dit album bijvoorbeeld?
Kenta: “EX_MACHINA” is zeker een ander album, maar er zijn nog steeds vergelijkbare dingen tussen dit album en “Xeno”. Dit album is futuristischer, en we hebben ons gericht op de futuristische vibe van ieder nummer. Het is moeilijk, want ieder nummer wat we gemaakt hebben is anders, en ieder van hen hebben een ander uitgangspunt. Dit maakt het heel moeiijk om dit uit te leggen, eigenlijk.
We hebben grotere nummers gemaakt zoals “Lost In You” en “Eden In The Rain”. Het hele album was een eerbetoon aan Chester, dus daarom hebben we niet veel veranderd.
Aangezien jullie geen “vaste” manier voor het maken van jullie nummers gebruiken kan ik me voorstellen dat het lastig is om te besluiten wat er op een album komt en wat iets anders wordt, maar kun je me iets vertellen over het creatieve proces achter Crossfaith’s nummers?
Kenta: We hebben voor “EX_MACHINA” drie EP’s uitgebracht, en we hebben ons best gedaan om deze korte platen te maken. We waren destijds ook over het concept van het album aan het praten. We doken de studio in om muziek te maken, en toen we terug waren in Tokio begonnen we aan het proces van het mixen enzo.
We vinden het altijd leuk om muziek te maken. Als ik er niet meer van geniet dan stop ik ermee. (lacht)
Het klinkt alsof jullie altijd bezig zijn met nieuwe muziek, zelfs als jullie onderweg zijn. Laten we even alle beperkingen weghalen voor deze vraag. Met wie zou je graag willen samenwerken, als je dat überhaupt al zou willen natuurlijk?
Kenta: Ik zou graag, en dit is mijn persoonlijke mening dus niet die van de band, begrijp me niet verkeerd… Met Skrillex, Diplo en Rob van The Pendulum willen werken. Dat zou te gek zijn!
Spookt er momenteel al iets rond in je hoofd, of nog niet?
Kenta: Ik geniet momenteel gewoon van de tour, maar ik weet dat Kazuki al begonnen is met het proces van nieuwe muziek schrijven. We hebben nog geen plannen voor een nieuwe release hoor!
Fans hebben vaak hun persoonlijke favorieten, in de zin van nummers die ze graag willen horen tijdens een live show, maar hoe zit dat met jou? Wat is jouw persoonlijke favoriet?
Kenta: “The Perfect Nightmare”. Dit nummer is totaal anders dan de andere tracks, en als we het live spelen is het zo anders. Ik heb het gevoel dat er een groot verschil van diep in mij naar boven komt, en het is een geweldige verandering op het podium.
Zeker geen ヴィジュアル系 (Visual Kei), maar wel Crossfaith glamor
Ik heb vernomen dat een deel van het concept van Crossfaith ontstaan is uit een aversie naar het ヴィジュアル系 (Visual Kei) genre, waardoor mensen jullie ook al seen meer “Westerse” band zien. Maar hier in Europa komen er veel fans van het ヴィジュアル系 (Visual Kei) genre ook naar jullie shows, evenals de andere metal liefhebbers. Wat vinden jullie van die overlap?
Kenta: Ik denk wel dat er een groot verschil is tussen Crossfaith en iedere ヴィジュアル系 (Visual Kei) band. Ik heb mezelf of de band persoonlijk nooit vergeleken met een ヴィジュアル系 (Visual Kei) band. Het is jouw taak om daarover te oordelen, het is niet mijn ding.
Er is toch wel een beetje ヴィジュアル系 (Visual Kei) invloed in de band, en die komt van niemand minder dan Hiroki. Vindt hij wellicht, heel stiekem, de mode toch een beetje leuk? (wink wink)
Kenta: Nee (lacht), ik denk dat hij zich gewoon zo voelt.
En hoe zit het met cosplay? Want de laatste jaren komt dat toch echt wel op hier in Europa. Zou je het zelf ook eens willen proberen, voor een Halloween show misschien?
Kenta: Het is natuurlijk altijd goed om een sexy meid in een sexy costuum te zien… (lacht)
Maar ik kan de aantrekkingskracht van cosplay wel begrijpen, ik begrijp waarom mensen het leuk vinden. Iedereen wil iemand anders zijn, en cosplay maakt dit mogelijk, al is het maar even. Ik wil het zelf ook een keer proberen. Misschien ben ik dan wel zoiets als Mario.
Helaas hebben we nu al onze tijd opgebruikt (en onze vragen ook, trouwens) voor dit interview, maar ik wil er toch nog eentje in proppen: heb je ook nog een boodschap voor iedereen die het interview leest?
Kenta: Dankjewel voor het lezen van dit interview, en check ook ons nieuwe album “EX_MACHINA”!
We hebben al drie video’s op ons YouTube kanaal gezet, en er komt binnenkort nog een nieuwe uit. Oh, en natuurlijk… Kom naar onze show!
Extra informatie
Zoals al eerder vermeld in dit interview heeft Crossfaith net hun nieuwste album “EX_MACHINA” uitgebracht, welke inderdaad behoorlijk anders is dan het voorgaande album “Xeno”. Desondanks zit het nog wel in de wereld van Crossfaith, dus het telt! (Tenminste, volgens hun eigen regels telt het!)
De mannen zijn momenteel bezig aan het Europese gedeelte van hun 2018 Wereldtournee, waarvan de finale van de tour plaats zal vinden in Ierland op 21 oktober. Dus er is nog een kans om de mannen te zien in het VK en Ierland. Als je hun shows nog niet eerder gezien hebt en je wel in bent voor een klapper van een metal-show, geef deze mannen dan zeker een kans!
Wie weet, wellicht zit er nog wel een “Jägerbomb” voor je in!
Tijdens hun show in Patronaat (Haarlem) hebben we ook foto’s gemaakt. Deze foto’s zijn terug te vinden op ons fotografie portfolio, Arlequin Photography, door op de afbeelding hieronder te klikken!
Volg Crossfaith
雪 (Yuki) is de eigenaar en voornaamste drijfveer achter Arlequin.
Zij startte het project oorspronkelijk in 2009 als fotograaf onder de naam Arlequin Photography, maar kreeg steeds meer interesse in journalistiek en vertalingen. Door deze interesses zijn interviews en reviews aan het project toegevoegd, totdat het in 2021 uiteindelijk tegen de muren rondom de term "fotograaf" aan botste en Arlequin Magazine aan de mix toegevoegd werd.
雪 (Yuki) is een Nederlandse met een diploma voor grafisch design, wat haar ook de voornaamste persoon achter Arlequin Creations maakt.
Na al deze jaren is zij nog steeds de voornaamste persoon die de interviews en live foto's die je op Arlequin ziet verzorgt, maar daarnaast doet ze ook een flink deel van de reviews en het werk achter de schermen.
Ze spreekt Nederlands en Engels op hoog niveau, maar begrijpt ook Japans en Duits.