Kiwamu Kai // Een kijkje achter de schermen van Starwave Records

Tijdens de Europese tour van BLOOD vorig jaar konden we al even met Kiwamu praten over de tour en de activiteiten van BLOOD, maar zoals ook al in dat interview aangehaald werd, is Kiwamu waarschijnlijk net zo bekend als de eigenaar van niet één, maar twee platenlabels in Japan: Darkest Labyrinth (welke zich vooral richt op de duistere, gothic projecten) en Starwave Records (voornamelijk bedoeld voor ヴィジュアル系 (Visual Kei) projecten).

Maar goed, omdat we dus niet in de interessante wereld van de eigenaar van een platenlabel konden duiken hebben we dat naar een ander interview moeten schuiven -en je raad het al-, dat is dus dit interview.

Laten we dus niet blijven hangen, en…

Let’s Start!

Ik heb je al in de introductie van dit interview voorgesteld, maar als lezers dat niet voldoende vinden: kijk dan even naar het interview met BLOOD, want we willen er nu graag vol induiken met wat vragen die recht voor z’n raap zijn.
Je bent Starwave Records ongeveer twee jaar geleden gestart, maar welke acts kwamen als eerste bij het label?
Kiwamu: Toen ik twee jaar geleden voor het eerst met Starwave Records begon waren LIX. (die inmiddels de naam van hun band veranderd hebben in “lix”) en Luzmelt de eerste twee bands die bij het label kwamen. Ik heb hun eerste CDs in februari 2010 via mijn label uitgebracht.

Dus lix en Luzmelt waren de eerste die bij het label kwamen, maar welke band werk je nu het langste mee?
Kiwamu: Voordat ik met Starwave Records begon hielp ik SUICIDE ALI met de release van hun allereerste album “Sarau Fue to Yakusoku”. Dit mini-album werd in maart 2008 uitgebracht en sindsdien hebben ze tien andere titels uitgebracht, en zijn ze onderdeel geweest van twee compilatie albums die door mijn label uitgebracht zijn geweest. Ik werk nu al vier jaar met ze samen.

We hebben het net al even over Starwave Records gehad, maar marlee is een band op je andere label, Darkest Labyrinth. Ondanks dat er niet veel informatie over hen te vinden is, hoe is hun samenwerking met jou tot stand gekomen?
Kiwamu: marlee zijn eerst zelf een paar jaar bezig geweest, maar tijdens die periode sprak ik wel eens met de leider van de band, SEN. Hij heeft een remix gemaakt voor een van mijn projecten en ik ben erg te spreken over zijn werk. Daarom heb ik besloten om mijn hulp aan te bieden door ze bij mijn label te laten komen, zo zouden ze dan hun materiaal via mij uit kunnen brengen. Hun droom was om op te treden in het buitenland, en deze maand is het me eindelijk gelukt om deze droom werkelijkheid te laten worden. Ik ben erin geslaagd om een optreden voor ze te boeken in Canada, en die show ging erg goed!

De ups en downs

Niet alles dat via jouw label uitgebracht wordt is van een band die volledig bij het label tekent, of wel? Kun je me wat vertellen over je samenwerking met XodiacK?
Kiwamu: Dat klopt helemaal. Met XodiacK had ik een eenmalig contract waarin ze een enkele single via mijn label uit zouden brengen. Daarna zijn ze alleen verder gegaan, maar het is toen erg stil geworden, of niet? Helaas heb ik geen idee wat de reden achter de pauze in hun activiteiten is, dus ik kan je er ook niets meer over vertellen.

Natuurlijk hebben bands en de leden hun ups en downs, maar we hebben recentelijk gezien hoe Luzmelt het onderling nogal moeilijk had en daardoor uiteindelijk uit elkaar gingen. Natuurlijk is het moeilijk om een band te vormen en de juiste mensen ervoor te vinden, maar als eigenaar van een label, heb je ook maar enig advies voor iedereen die erover denkt om een band te beginnen?
Kiwamu: Deze dingen gebeuren normaliter door de “slechte manier van bandvormen” hier in Japan. Er zijn veel bands die hun leden vinden door session bands, waarin ze covers van meer succesvolle bands spelen. Als fans naar deze shows blijven komen dan beginnen ze te dromen over het omzetten van hun sessie bandje naar een volledige band.
Als session band spelen ze covers van nummers die de fans kennen en leuk vinden, omdat ze van succesvolle bands zijn. Als dezelfde lineup ten tonele verschijnt met origineel werk is het ineens een heel ander verhaal. Om te kunnen overleven in de muziekindustrie moeten ze goede nummers, een goede live show, een goede relatie tussen alle leden en een heleboel geduld en doorzettingsvermogen hebben.
Het is meer regel dan uitzondering dat de leden van deze bands ideeën krijgen als “Toen we een cover band waren was het makkelijk om fans te krijgen, maar het is zo moeilijk als originele band. Maar het ligt niet aan mij, de andere members bakken er niks van, maar ik doe niets verkeerd”. Door deze “zwakke gedachten” zullen de leden de band een voor een verlaten.
Dit gebeurt heel erg veel in de ヴィジュアル系 (Visual Kei) scene. Er zijn een hoop kleine bands die er vrij snel mee stoppen of hun activiteiten op pauze zetten, waardoor de meeste projecten na zes maanden tot een jaar uit elkaar gaan. Door zo snel op te geven leer je niets van de band en de fouten die je gemaakt hebt.
Met Luzmelt in het bijzonder maakten ze de beslissing om na een jaar met mij samengewerkt te hebben mijn label te verlaten. Maar toch kwam zanger yuhma regelmatig bij me terug om dingen te vragen over van alles en nog wat. Ze konden niet goed voor zichzelf werken, en daarom hebben ze eerder dit jaar de stekker uit hun project getrokken.

THE SOUND BEE HD is waarschijnlijk een van de eerste projecten die mensen te binnen schiet als we het over je labels hebben, en zanger DAISUKE zat daarvoor in een major-label band. Hoe is de samenwerking met hun tot stand gekomen? Aangezien hij toch een behoorlijke CV heeft… Waarom was Starwave Records de perfecte plek voor THE SOUND BEE HD?
Kiwamu: Ik begon ongeveer drie jaar geleden te praten met THE SOUND BEE HD. En je hebt helemaal gelijk, zanger DAISUKE zat hiervoor in de band “Media Youth”, een grote naam in de ヴィジュアル系 (Visual Kei) scene. Groot genoeg voor een optreden in Nippon Budokan, de droom van vele artiesten. Dit alleen maakt hem de persoon met de grootste carriére op z’n naam in mijn label.
Nadat Media Youth ermee ophield vormde DAISUKE THE SOUND BEE HD. Hij wilde graag hun CD uitbrengen, maar had geen idee wat hij moest doen. Een andere droom van hen was dat ze naar het buitenland konden gaan voor shows, en natuurlijk om periodiek hun CD’s uit te brengen.
Het kostte een jaar aan gesprekken en voorbereidingen om hun album “Hachi” uit te brengen, welke na een lange stilte hun allereerste nieuwe release was. Ze hadden namelijk daarvoor al zelf een album uitgebracht, maar dat was zeven jaar geleden! Na het derde album hebben ze ieder jaar twee CD’s via mijn label uitgebracht.

Een persoonlijke noot

Om de lijst met vragen over specifieke artiesten af te ronden, wil ik toch nog even naar jouw eigen band BLOOD vragen. Kort na de Europese tour kondigde zanger Hayato z’n vertrek aan, maar betekent dat dat BLOOD weer gaat verdwijnen? Of ga je op zoek naar een nieuwe zanger?
Kiwamu: We hebben wat audities gehouden om een nieuwe zanger te vinden, maar we zijn de resultaten daarvan momenteel nog aan het bekijken.
Maar, als ik de nummers blijf schrijven zal het project als BLOOD blijven klinken, ongeacht wie de zanger is. Maar tegelijkertijd richt ik me niet zo heel erg op BLOOD omdat ik een gevoel van voldoening krijg in het werk van mijn labels. Als ik geen nieuwe zanger voor BLOOD kan vinden zal ik in plaats daarvan extra hard voor mijn labels gaan werken.

Als eigenaar van een label werk je met een boel mensen die ieder hun eigen persoonlijkheid hebben, en ik weet zeker dat sommige grappiger of makkelijker zijn om mee te werken dan anderen, maar wie is volgens jou de “gekste”?
Kiwamu: Op het podium doen sommige leden wel eens knettergekke dingen, maar in het normale leven zijn deze “gekkies” eigenlijk heel normaal en serieus. Ik weet zeker dat er fans in het buitenland zijn die denken dat ik zelf knettergek ben door wat ze me op het podium hebben zien doen, maar dat is gewoon hoe ik daar ben, lol. In het echte leven ben ik totaal anders, dit heb je zelf in levende lijve tijdens de Europese tour eerder dit jaar gezien!

Tijdens dit interview hebben we veel naar het verleden gekeken, maar laten we ook naar de toekomst kijken: hoe ziet de toekomst van Darkest Labyrinth en Starwave Records er in jouw ogen uit?
Kiwamu: Eerder in dit interview heb ik je verteld over de “korte levensduur” in de ヴィジュアル系 (Visual Kei) scene. Ik ben hier echt geen voorstander van. Ik zal iedere band die bij mijn label getekend heeft eeuwig blijven steunen.
Iedere band heeft z’n eigen dromen en doelen, en door ze eeuwig te steunen hoop ik dat ik tenminste iets van hulp kan bieden om die doelen te kunnen bereiken!

Aangezien een hoop artiesten op je label dromen van optredens in het buitenland en we er recentelijk aardig wat in Europa hebben mogen zien verschijnen, kunnen we hier in Europa naar nog meer shows uitkijken?
Kiwamu: lix zal in september naar Zweden gaan. Deze maand hebben ze shows in Canada gespeeld, en voor zover ik weet gingen deze shows erg goed. Dus ik weet zeker dat het in Zweden ook goed zal gaan.
En voor jullie, de fans, als jullie de bands die bij mijn labels zitten graag in jullie land of stad willen zien, breng de bands en mijn labels dan onder de aandacht bij de lokale promoters! En wie weet, misschien zie je mijn artiesten wel zeer binnenkort bij jou in de buurt!

Extra informatie

Als je met een onderwerp als deze te maken hebt dan wordt het ineens heel moeilijk om je een beetje in te houden en niet met een hele waslijst aan vragen aan te komen zetten. Dus voor dit interview hebben we gekozen om het meer over de artiesten te hebben dan over de technische kant van zaken, alleen zodat we geen uren hierover zouden zitten praten.

Misschien kunnen we de volgende keer wat meer ingaan op de technische zaken, want als fan zie je natuurlijk een heel andere versie van de muziekindustrie dan als promoter, eigenaar van een platenlabel of zelfs als journalist (spoiler alert: soms krijgen we meer dan een sneak peek achter de schermen en in het leven van de artiesten zelf)…

Ik hoop dat jullie dit interview leuk vonden, want het was een heel andere stijl en een ander onderwerp dan we normaal hier op Arlequin Magazine behandelen. Ik heb er persoonlijk erg van genoten, maar hoe zit het met jullie? Ik hoor graag jullie mening, en misschien kunnen we in de toekomst nog een keer een interview zoals deze doen!