Guren // Een Belgische “familie” geïnspireerd door Visual Kei

Als ik heel eerlijk ben moet ik toegeven dat dit interview helemaal niet gepland was. Er was namelijk niet aangekondigd dat er een support act bij de show van the fool in Amstelveen aanwezig zou zijn, maar aangezien deze drie muzikanten zo’n leuke show speelden heb ik besloten om ze toch voor een interview te vragen. Dit houdt in dat ik de vragen tijdens hun show snel opgeschreven had, en dat het resultaat uh- niet bepaald stressvrij is. Dus, laten we eens kijken wat mijn stress produceert…

Laten we beginnen!

Ik weet vrijwel zeker dat dit interview net zo’n verrassing is voor jou als dat het voor mij is, want ik had echt niet verwacht dat ik hier nu met jullie zou zitten. Dus, eerste vraag! Kunnen jullie jezelf alsjeblieft even voorstellen?
Sunako: Ik ben de vocalist, Sunako.
Katsu: Ik ben de gitarist, Katsu. Op het moment speel ik zowel de lead als de ritme gitaar.
Kaori: En ik ben de bassist, Kaori. Ik bespeel ook de drums in de studio.

Mijn Japans is niet heel erg goed, maar “Guren” betekent volgens mij “rode lotus” in het Japans? Waarom hebben jullie voor deze naam gekozen?
Sunako: In ons geval komt de “Guren” van het woord “Gurentai”, wat “familie”* in het Engels betekent. We voelen ons met z’n drieën echt als een familie, dus daarom hebben we voor deze naam gekozen. Een voorbeeld van onze chemie is dat we dingen doen die we normaal niet zouden doen. Zo houd ik persoonlijk niet van de screams die ik doe, maar ik die ze wel omdat de jongens het wel leuk vinden.
Katsu & Kaori: We zijn erg dankbaar, want we proberen elkaar altijd te steunen. Het maakt niet uit wat we doen. Dus we staan achter Sunako ookal vindt ze de screams niet leuk. Zoals je net al hoorde, ze doet het voor ons!

* Ik heb het gevoel dat er iets verkeerd is gegaan bij de vertaling, want het Japanse woord “愚連隊”(Gurentai) betekent eigenlijk eerder “hooligans”… Wat ook een soort familie is als je de definitie een beetje breed wil nemen, maar ik denk niet dat ze dit bedoelden met die naam!

Als een band met slechts drie leden hebben jullie al vaker support gespeeld voor Japanse bands, zoals El -Ethnic Legist-, UnsraW, Dio ~Distraught Overlord~ en Pinky Doodle Poodle, en nu spelen jullie met the fool. Hoe is het om te touren zonder drummer? Zouden jullie niet liever een toevoegen aan de lineup?
Sunako: Als Râmen Events een Japanse artiest heeft voor een Europese tour dan vragen ze aan ons of we mee willen als support act. We hadden eerst wel een drummer, evenals een tweede gitarist. Maar die twee zijn inmiddels alletwee gestopt.
Katsu: Het was erg frustrerend, want het is vaak een uitdaging om zonder drummer te spelen. Maar we laten ons niet kisten, we zullen altijd een manier vinden om toch te spelen!
Kaori: Voorlopig is het alleen ons drieën, en ik speel de drums als we in de studio zijn. Het werkt, dus ik klaag niet.

In het begin speelden jullie alleen covers van Japanse artiesten, of tenminste, dat is wat ik van de minimale info die ik gekregen heb begrepen. Inmiddels spelen jullie originele nummers, maar waarom hebben jullie de stap van covers naar origineel gemaakt?
Katsu: We hadden gewoon een hele goede energie tussen ons drieën. We vonden het leuk om samen te spelen, maar uiteindelijk raakten we gewoon gefrustreerd.
Sunako: Dat is inderdaad precies wat er gebeurde. We raakten gefrustreerd. Het was leuk om samen muziek te maken, maar het was niet “onze muziek”.
Kaori: Daarom zijn we begonnen met het maken en schrijven van onze eigen nummers. En dat je wat je nu ziet. We spelen onze eigen nummers met al onze passie.

Hoe zit het met jullie toekomstplannen? Hebben jullie hoop of dromen voor de dingen die nog in het verschiet liggen?
Katsu: We willen zoveel mogelijk shows spelen, waar het ook maar mogelijk is. In zoveel mogelijk landen!
Sunako: Dat klopt. We houden van reizen en allerlei nieuwe plaatsen zien. We willen ook erg graag naar Japan gaan, maar of dat volgend jaar gaat lukken… We gaan het zien!

Het publiek hier in Amstelveen heeft jullie met open armen ontvangen, ondanks dat het niet echt een groot publiek was (wat waarschijnlijk te doen had met het weer, we hebben en enorme sneeuwstorm een een groot deel van het OV ligt plat…). Zouden jullie ondanks het weer de volgende keer weer hier terug willen komen?
Katsu: Jazeker! Tuurlijk willen we hier nog een keer spelen!
Kaori: Het publiek gaf ons een hele goede vibe, en ondanks dat het niet het grootste publiek was, was het wel het beste publiek wat we ooit hebben gehad! Samen met een show die we laatst in Dijon (Frankrijk) hebben gespeeld dan.
Sunako: Hier ben ik het ook mee eens, maar we willen spelen waar het maar mogelijk is. Ook op plaatsen waar we nog nooit eerder geweest zijn.

Je hoort vaak dat Japanse artiesten een stuk jonger uitzien dan ze daadwerkelijk zijn, maar hier in Europa ligt dat een beetje anders. Als wij er jong uit zien, dan zijn we dat meestal ook. Dus hoe zit het met jullie? Willen jullie er volledig voor gaan met Guren, of toch nog terug naar school gaan?
Katsu: Guren is momenteel mijn enige “werk”. Ik ben inderdaad nog vrij jong, recentelijk afgestudeerd zelfs. Ik weet nog niet wat ik volgend jaar wil doen. Ik denk erover om een jaartje pauze te nemen en dan weer terug naar school te gaan.
Sunako: Naast Guren heb ik ook nog ander werk. Ik ben de oudste van de drie, dus om in het thema van familie te blijven zorg ik toch wel een beetje voor deze twee. (knipoogt)

Helaas is dat alle tijd die we vanavond hebben, maar voordat we officieel afscheid nemen, hebben jullie nog iets wat jullie met de lezers willen delen?
Kaori: Dank je, dankje! HEEL ERG BEDANKT!
Katsu: Steph, schrijf dit in grote, dikgedrukte letters want we menen dit echt: DANK. JULLIE. WEL! We willen hier zeker snel terugkomen, en we houden van Nederland! Zoals we al zeiden, het was de beste show samen met die in Dijon!
Sunako: We hopen dat iedereen die vanavond hier was de volgende keer ook weer van de partij zal zijn, maar nieuwe gezichten zijn natuurlijk ook van harte welkom!

Extra informatie

Tijdens hun show in P60 (Amstelveen) hebben we ook foto’s gemaakt. Deze foto’s zijn terug te vinden op ons fotografie portfolio, Arlequin Photography, door op de afbeelding hieronder te klikken!

 
(In 2021 werd Arlequin Photography officieel omgetoverd in een volledig fotografie portfolio, daardoor zijn alle interviews en nieuwsberichten naar een nieuw domein genaamd Arlequin Magazine verplaatst. Op dit moment was Guren niet meer actief in de muziekwereld. Daarom is er geen social media sectie voor dit artikel.)