En zo is het alweer eind december. Aan de ene kant is het jaar echt omgevlogen, en aan de andere kant waren er momenten waar het niet snel genoeg voorbij kon gaan. Tenminste, voor mij.
Dit is de eerste keer in de 15 jaar dat Arlequin bestaat dat we een “eindejaars”-post doen, dus laat ik mezelf eerst even voorstellen.
Hallo, hoi. Je had het waarschijnlijk al geraden, maar ik ben degene waarvan je de meeste artikelen hier ziet. Ik ben 雪 (Yuki). En het is doordat ik zelf heel erg privé ben – zowel in positieve als negatieve zin – waarom we nooit zoiets als dit gedaan hebben. Ik heb de beslissing bij ieder staflid zelf gelaten of ze hieraan mee wilden doen of niet, dus laat me je tenminste een gedeelte van ons team voorstellen. Te beginnen met de vertaler voor de Nederlandse versie en fotograaf-in-training Misaki:
Nu het jaar op z’n einde komt voel ik me dankbaar voor alles wat we meegemaakt hebben. Dit jaar heeft ons de kans gegeven om wat geweldige bands life te zien, momenten die voor altijd bij ons zullen blijven. Daarnaast had ik ook het privilege om in de verhalen achter deze geweldige artiesten e duiken, te vertalen en hun muziek met jullie te delen. Dankjewel dat jullie deel uitmaken van dit avontuur en dat jullie supporten waar wij van houden. Op een nog inspirerender 2025! 💖
Vervolgens hebben we de vertaler voor de Spaanse versie en Engelse-proeflezer Margaret:
Je ziet me wellicht niet of nauwelijks op de Nederlandse versie, maar ik wil jullie wel bedanken dat jullie dit jaar bij ons geweest zijn. Nu 2024 op z’n einde loopt kan ik alleen maar zeggen dat ik dit jaar veel geleerd heb. Naast het proeflezen en het vertalen voor de Spaanse versie van Arlequin heb ik ook veel achter de schermen meegeholpen door wat nieuwe features die dit jaar toegevoegd zijn te testen. En niet te vergeten de artiesten die ik dit jaar ontdekt heb door de artikelen van V en 雪 (Yuki). Ik hoop dat jullie allemaal een hele mooie tijd hebben aan het einde vand it jaar, en dat ik jullie in 2025 weer terugzie (op de Spaanse versie natuurlijk)!
En tenslotte, V, die de leiding heeft over haar eigen categorie “V Reviews“:
Terwijl ik uitkijk naar het nieuwe jaar voel ik me dankbaar voor jullie allemaal. Voor jullie lieve lezers, maar ook mijn vrienden en familie, online en face-to-face. Toen 雪 (Yuki) me de kans gaf om voor jullie te schrijven stapte ik uit mijn comfortzone en ging ik er maar gewoon voor. En om eerlijk te zijn ben ik zo dankbaar daarvoor. Dankbaar dat jullie allemaal mijn artikelen lezen en ervan genieten. Het zorgt ervoor dat ik er meer voor wil gaan en m’n verdraaide best wil doen om ze vaker met jullie te delen. Als het leven het toelaat natuurlijk. Dit volgende jaar ga ik verder met het verkennen van dit genre en duik ik in allerlei verschillende, fantastische bands om deze met jullie te delen, maar ook om nieuwe favorieten te ontdekken. Dus, laten we allemaal met een drankje naar keuze proosten op 2025 en er goed voor gaan!
In de jaren dat Arlequin bestaat heb ik jullie nooit veel over mezelf verteld, en ik ben nog niet klaar om die knop om te zetten. Maar ik wil jullie wel iets over dit jaar vertellen:
Er zijn ups en downs geweest, verschillende projecten waar jullie niets van weten die op de lange baan geschoven zijn door gezondheidsredenen van mijn kant. Een paar projecten dit jaar zijn gemaakt op momenten dat ik dacht dat het niet slechter met mij kon gaan, maar dankzij Misaki in het bijzonder zijn een aantal projecten hiervan toch voor jullie in het licht gekomen. Wellicht heb je het gemerkt, maar een groot deel van de foto’s van de live shows van Esprit D’Air in Heerlen en Electric Eel Shock in Ede zijn gemaakt door Misaki. Beide shows van JILUKA (zowel die in Keulen als in Bochum) heb ik zelf gedaan, en deze hebben mijn liefde voor concertfotografie – wat aanvankelijk de reden was voor de start van Arlequin al die jaren geleden! – weer aangewakkerd, maar ook mijn liefde voor ヴィジュアル系 (Visual Kei) zelf.
Dat gezegd hebbende, er staan al wat dingen voor volgend jaar op de ageda, maar daar kan ik nu nog niets over zeggen…
Wat ik al wel kan zeggen is dat volgende week zondag, 29 december om 13:00, onze laatste post van het jaar live zal gaan. Dit keer gaat het over RAZOR’s エアレンデル (Earendel) single, aangezien de titelsong naar mijn idee erg gepast is voor deze tijd van het jaar.
Een glimp achter de schermen
Er zijn ook wat veranderingen geweest aan Arlequin Magazine en Arlequin Photography, sommigen wat opvallender dan anderen. Niet alleen kun je artiesten terugvinden via hun naam of genre hier op Magazine, maar je kunt ook een duidelijker overzicht van artiesten terugvinden op Photography.
Iets wat jullie wellicht helemaal niet hebben gemerkt is dat iedere artiest nu een korte omschrijving heeft, evenals de genres waar ze bij horen, waar ze vandaan komen en of ze (nog) actief zijn of niet (en wanneer, ik dat laatste geval). Dit alles is terug te vinden in hun tag. (Dit werkt nog niet helemaal op de Japanse versie, maar daar werken we nog aan!) En, niet geheel onbelangrijk, er zijn ook een aantal oude artikelen vertaald naar het Spaans en het Japans, maar ook dit is nog een work in progress.
Een ding waar ik jullie wel specifiek voor wil bedanken is hoe jullie de “Achter het Masker“-serie hebben ontvangen. Ik had dit project gestart als een eenmalig iets om de Europese tour “The Anthem” van KAMIJO afgelopen lente te promoten, met de gedachte dat het slechts dat zou zijn. Maar jullie hebben me niet alleen het tegendeel bewezen, jullie hebben ook een nieuwe serie geïnspireerd waar V en ik ten alle tijden aan toe kunnen voegen. Waar V dit zal doen onder haar eigen “V Reviews”, heb je wellicht al gezien dat de recente artikelen van RAZOR en ゼラ (Zera) een unieke categorie eraan vast hadden zitten. In 2025 zal dit een unieke serie voor Arlequin worden, dus kijk alsjeblieft uit naar meer artiesten die hieraan toegevoegd zullen worden!
Om een lang verhaal kort te maken… Dankjewel!
Niet alleen voor 2024, maar ook voor alle jaren daarvoor. Dit jaar had z’n ups en downs, maar bovenal hebben jullie niet alleen mij, maar ons allemaal, laten zien wat voor kracht jullie als lezers hebben. En ook voor alle staff, ongeacht of ze zich hier in deze post bekendgemaakt hebben of niet, enorm bedankt! Dit alles zou niet mogelijk geweest zijn zonder jullie of jullie hulp!
Ik wil jullie allemaal heel fijne feestdagen wensen, en ik kijk ernaar uit om jullie in 2025 te zien! 💖
(En wat de header foto betreft: dit is een foto van een kunstwerk bij mij in de buurt. Een paar jaar geleden was deze erg mooi ondergesneeuwd, daarom vond ik het leuk om deze foto hiervoor te gebruiken.)
Misaki is de eigenaar van Angry Juice Official, een klein bedrijfje dat knuffels in een kawaii stijl maakt.
Haar stijl is geïnspireerd door ヴィジュアル系 (Visual Kei), cosplay, anime en andere elementen uit de Japanse popcultuur.
Voor Arlequin is ze voornamelijk actief als fotograaf tijdens live shows, maar ze helpt soms ook mee als vertaler voor de Nederlandse versie van het project en dingen voor Arlequin Creations.
Ze spreekt Nederlands als moedertaal, maar begrijpt ook Engels.
Margaret is de voornaamste vertaler voor de Spaanse versie van Arlequin.
Dit houdt in dat ze verantwoordelijk is voor de Spaanse versie van zowel Magazine als Photography, en je op de Spaanse versie eerst haar naam onder een artikel zal zien en daarna pas de naam van de originele schrijver.
Margaret komt oorspronkelijk uit Ierland, maar is naar Spanje verhuisd door haar groeiende interesse in de taal en de cultuur. Ze werkt daar in het dagelijks leven als docent Engels, maar doordat ze tussen de Spanjaarden leeft heeft ze de taal zo dusdanig opgepakt dat ze nu in staat is om onze artikelen naar het Spaans te vertalen. Hierdoor kunnen we nog meer mensen bereiken met ons werk!
Ze spreekt Engels als haar moedertaal, maar begrijpt uiteraard ook Spaans.
V is ook een groot liefhebber van Anime en ヴィジュアル系 (Visual Kei) muziek.
Haar liefde voor beide genre begon in 2003, en daarom is ze in 2023 begonnen met het schrijven van reviews en andere originele content.
Haar moedertaal is Engels.
雪 (Yuki) is de eigenaar en voornaamste drijfveer achter Arlequin.
Zij startte het project oorspronkelijk in 2009 als fotograaf onder de naam Arlequin Photography, maar kreeg steeds meer interesse in journalistiek en vertalingen. Door deze interesses zijn interviews en reviews aan het project toegevoegd, totdat het in 2021 uiteindelijk tegen de muren rondom de term "fotograaf" aan botste en Arlequin Magazine aan de mix toegevoegd werd.
雪 (Yuki) is een Nederlandse met een diploma voor grafisch design, wat haar ook de voornaamste persoon achter Arlequin Creations maakt.
Na al deze jaren is zij nog steeds de voornaamste persoon die de interviews en live foto's die je op Arlequin ziet verzorgt, maar daarnaast doet ze ook een flink deel van de reviews en het werk achter de schermen.
Ze spreekt Nederlands en Engels op hoog niveau, maar begrijpt ook Japans en Duits.